همه علاقه مندان به
ماهیگیری فیدر دارای نقاط ماهیگیری ثابت شده هستند. این مناطق قبلاً به طور کامل مورد مطالعه قرار گرفته است و در چنین مواردی ماهیگیر معمولاً دقیقاً توپوگرافی پایین و مکانهای امیدوار کننده را می داند که در آن لازم است وسایل را پرتاب کنید. به محض ورود به یک مخزن ناآشنا ، اکثر مبتدیان بلافاصله شروع به نصب دکل می کنند و سعی می کنند ماهیگیری را در اسرع وقت شروع کنند. زیرا آنها نمی دانند بار نشانگر چیست و چگونه به درستی بر روی یک حوضچه علامت گذاری کنند.
وزن نشانگر برای تغذیه کننده “Bulava” [/ caption]
چگونه می توان نقش برجسته را پیدا کرد و چگونه می توان قسمت پایین را با وزن نشانگر بررسی کرد
برای مطالعه قسمت پایین ، وزن مخصوص نشانگر برای تغذیه کننده مورد نیاز است. وزن آن بین 25 تا 120 گرم متغیر است. انتخاب بستگی به وجود جریان دارد ، هرچه قوی تر باشد ، استفاده از وزنه به جرم بیشتری نیاز دارد. سینکر نشانگر گاهی اوقات مجهز به میله ای فولادی است که امکان سیم کشی رایگان در مناطق سیلتی را فراهم می کند.
سینکر نشانگر با پایه فولادی [/ caption] در غیر این صورت با جریان همراه خواهد شد. در این حالت ، وزن باید از نظر وزنی نزدیک به تجهیزات مورد استفاده باشد. ابتدا ، بازیگری در حداکثر فاصله انجام می شود. هنگامی که بار به آب افتاد ، لازم است زمان را از چلپ چلوپ تا پایین آمدن آن به پایین شمارش کنید. شما باید زمان را تقریباً در ثانیه شمارش کنید ، شمارش معکوس با عمق مخزن در محل اندازه گیری مطابقت دارد.
شمارش معکوس در ثانیه تا زمانی که بار به پایین برسد [/ caption] تسکین پایین با کشیدن آهسته نشانگر ، با در نظر گرفتن ماهیت حرکت وزن علاوه بر این ، میله نشانگر باید تقریباً در زاویه 90 درجه باشد:
- اندازه گیری پایین با بار نشانگر ، که در آن حرکت روان بار بدون تکان خوردن مشخص می شود ، به این معنی است که کف در این منطقه شنی است.
- اگر وزن به صورت تکان دهنده حرکت می کند ، به پایین می چسبد و برای شکستن آن ، باید تلاش کنید ، سپس قسمت زیرین در این منطقه با سیلت پوشانده شده است.
- با حرکت نشانگر در بین جلبک ها ، رفتار وزن به صورت یکنواخت بارگذاری شده تعریف می شود .
- اگر نشانگر با ضربه ای که به دست ضربه می زند حرکت کند ، در انتهای مخزن یک صدف وجود دارد.
موفق ترین مناطق برای ماهیگیری مرزهای بین کف گل آلود و خاک رس است. برای تعیین دقیق این مکان ، باید 2-3 گچ دیگر اضافه کنید و خط را روی قرقره بچسبانید.
تعیین عمق در این ناحیه را می توان با کاهش وزن به پایین با شمارش به طور دقیق تعیین کرد. و برای به دست آوردن اطلاعات خاص ، از شناور نشانگر استفاده می شود.
نشانگرهای ماهیگیری
دوستداران شناور قسمت پایین را با یک دکل بیش از حد تعیین می کنند و موقعیت آنتن شناور را نسبت به سطح آب کنترل می کنند. ماهیگیران حرفه ای از میله نشانگر و محل نصب نشانگر برای مطالعه نقش برجسته استفاده می کنند. در این حالت ، تجهیزات می توانند کشویی یا کور باشند. در گزینه اخیر ، عمق را می توان با موقعیت شناور نسبت به محموله هایی که در فاصله معینی قرار دارند تشخیص داد.
دکل نشانگر [/ caption] دکل نشانگر کشویی امکان شناسایی دقیق مناطق دیدنی را می دهد. با استفاده از شناور کشویی می توان عمق منطقه ماهیگیری مورد نظر را با دقت بیشتری تعیین کرد. نحوه ساخت یک نشانگر DIY برای تغذیه کننده: https://youtu.be/cDIcUbamqOA
نحوه تعیین عمق در بخش معینی از مخزن با استفاده از نشانگرها
این امر مستلزم حرکت متناوب بار در پایین است. شاخص تمام حرکات با تعداد دور قرقره کنترل می شود. هرچه فاصله هنگام حرکت کوچکتر باشد ، بیشتر می توانید تصویر نقش برجسته را با جزئیات بیشتر درک کنید. به عنوان مثال ، یک قرقره در هر دور 20 سانتی متر خط را خالی می کند. بر این اساس ، هنگام سفت شدن با ده دور ، سینکر نشانگر 2 متر به ساحل می رسد. قبل از استفاده از شناور نشانگر ، باید میله را برای اندازه گیری دقیق آماده کنید. برای این منظور ، در فاصله معینی از صندلی قرقره ، یک فاصله مناسب برای شمارش (معمولاً 50 سانتی متر) ذکر شده و با قلم نوک علامتی روی میله ماهیگیری ایجاد می شود.
شناور نشانگر در محدوده های مشخص شده حرکت می کند [/ caption] هنگام مطالعه قسمت پایین وزن را حرکت دهید تا تک رشته به طور کامل کشیده شود. سپس خط به تدریج از قرقره منفجر می شود تا یک شناور روی سطح ظاهر شود. با شمارش تعداد دفن های داربست و همچنین دانستن فاصله تا وزن ، می توان به راحتی از ارتفاع شناور در این منطقه مطلع شد. اما مهمترین چیز در این مورد مطالعه عمق نیست ، بلکه ویژگی های تغییر در نقش برجسته است ، بنابراین می توانید از محل جدول تغذیه ، حفره ، لبه و غیره مطلع شوید. برای رسیدن به وضوح در حین گچ گیری ، داربست روی قرقره بریده می شود. اگر خط ساحلی اجازه می دهد ، خط نشانگر و تغذیه کننده کار در ساحل تخلیه می شود و در همان فاصله بریده می شود. توصیه: در ساحل بزرگ ، از میخ برای این کار استفاده می شود ، که در فاصله 1 متر از یکدیگر.پس از آن ، داربست ها به طور همزمان از روی نشانگر و چوب کار بر روی آنها باز می شوند و سپس همه چیز در یک فاصله بریده می شود.
چنین اندازه گیری هایی چندین بار در زوایای مختلف نسبت به ساحل انجام می شود [/ شرح] بنابراین می توانید تصویری واقعی از نقطه ماهیگیری دریافت کنید ، زیرا گاهی اوقات حداکثر چهار میله به طور همزمان روی فیدر نصب می شود. برای یک ماهیگیر حرفه ای ، تعیین توپوگرافی پایین حدود یک ساعت طول می کشد. با این حال ، این زمان برای ماهیگیری تلف نمی شود ، زیرا این دستکاری ها به شما امکان می دهد مکان های تغذیه کپور و ماهی های دیگر را به طور دقیق مشخص کنید
. در مرحله بعد ، شما باید رفتار ماهی مورد ادعا ، طعمه “مورد علاقه” را مطالعه
کنید ، تأثیر شرایط آب و هوایی و بسیاری موارد دیگر را که بر کارآیی ماهیگیری تأثیر می گذارد ، بیابید. با تجربه همراه است.
مناطق امیدوار کننده ماهیگیری
پس از اتمام بررسی های لازم برای مطالعه نقش برجسته ، می توانید با استفاده از اطلاعات دریافتی ماهیگیری را آغاز کنید. توضیحات نمونه ای از ماهیگیری کپور را در نظر می گیرد ، زیرا رفتار آن بیشتر برای بقیه زیرگونه های این خانواده معمول است.
طرح تقریبی حوضچه و مناطق امیدوار کننده برای ماهیگیری [/ caption] یک تغذیه کننده سنگین با حداکثر طول ممکن ، نه کمتر از 3.9 متر ، معمولاً به عنوان میله نشانگر استفاده می شود. به عنوان یک قاعده ، از آن برای ماهیگیری استفاده نمی شود ، بلکه فقط برای کاوش در مخزن استفاده می شود. جریان در حوضچه بسیاری از اجسام را همزمان از کپور تغذیه می کند. آنها در گودال ها و ابروها مستقر می شوند ، دقیقاً در مکان هایی که ماهی ها در آن یافت می شوند. هر فرورفتگی با یک لبه به پایان می رسد ، که در آن گردابهای آب ظاهر می شوند ، گردابی ایجاد می کنند ، گاهی حتی یک جریان معکوس. این فرایندهای طبیعی رسوبات را در قسمت پایینی فرسایش می دهد ، در حالی که حاوی مقدار زیادی پلانکتون است که غذای اصلی سیپرینیدها است. بسیاری از ماهیان این خانواده دارای شکل بدن نزدیک به بیضی هستند ، که به معنی خوردن غذا با شیب جلو بدن است ،بنابراین ، طبیعی است که ماهی کپور غذا را در شیب پیدا کند. با دریافت تصویری واضح از نقش برجسته پایین در منطقه ماهیگیری منتخب ، ماهیگیر می تواند نقاط امیدوار کننده ای را برای ریخته گری وسیله تعیین کند. نحوه علامت گذاری صحیح در حوضچه: https://youtu.be/2lqKa8zSok0
توصیه های تخصصی
با این حال ، تعیین عمق و مطالعه توپوگرافی پایین کافی نیست. در این مورد ، لازم است:
- با در نظر گرفتن قدرت جریان ، دکل را عاقلانه انتخاب کنید . منطقی است که دسته سبک با وزن کم به سادگی از نقطه ماهیگیری دور شود ، که مطمئناً بندها را اشتباه می گیرد. در این حالت ، تخریب دکل بعد از ورود آن به آب در حین ریخته گری اتفاق می افتد.
- با وزش باد کوچک ، عواقب مشابهی نیز بسیار محتمل است و بندها در هم پیچیده می شوند.
- مهم است که ترکیب طعمه مناسب را انتخاب کنید . در این مورد ، ترکیب بستگی به فصل دارد ، اگر در بهار لازم است از اجزای منشاء حیوانی استفاده شود ، سپس نزدیک به پاییز توصیه می شود طعمه های گیاهی را انتخاب کنید. ماهی کپور شایسته – ابتدا باید این یکی را بیابید ، محل پارک آن را پیدا کنید [/ caption]
- هنگام ماهیگیری در کف گل آلود ، خطر فرو رفتن طعمه در آن وجود دارد. برای جلوگیری از این ، از توپ های فوم استفاده می شود که روی بند 3 تا 3 سانتی متری قلاب طعمه نصب شده است. در روند صید ، آنها طعمه را بالا می برند ، و آن را برای کپور قابل مشاهده می کند.
- در هر زمان از سال ، کرم ، کرم خون ، کرم خون کاملاً کار می کند .
https://youtu.be/TMa5UiI4iuM بازده ماهیگیری به عوامل زیادی بستگی دارد که مستقیماً بر رفتار ماهی کپور تأثیر می گذارد. یکی از نکات اصلی علامت گذاری قسمت پایین و در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی است. فعالیت ماهی کپور به شدت تحت تأثیر فشار هوا یا به عبارت بهتر ثبات آن برای 2-3 روز قبل از ماهیگیری است. اگر با در نظر گرفتن پیش بینی ، افت فشار رخ دهد ، می توانید ماهیگیری را با خیال راحت لغو کنید. ماهیگیری فیدر یکی از سخت ترین روشهای ماهیگیری است. برای ماهیگیری م withثر با این وسایل ، دانش مهارتهای کاوش در عمق و توپوگرافی کف مخزن مورد نیاز است. همچنین باید یک میله مخصوص تهیه کرده و یک نشانگر نصب کنید. با این حال ، این مهمترین چیز نیست. همچنین نیاز به مشاهده منظم پدیده های طبیعی ، ویژگی های تأثیر آنها بر ماهی ، تجزیه و تحلیل دانش به دست آمده و تجمع تجربیات دارد.