Snoekbaars vissen in de winter – Winteruitrusting, kunstaas en tips voor het fanged roofdier

Snoekbaars, of rivierwolf, is een waardevolle prooi voor enthousiaste vissers. Hem vangen, vooral in winterse omstandigheden, is een moeilijk maar interessant proces. Ervaren roddelaars zijn klaar om de moeilijkheden van dit proces te doorstaan, als de felbegeerde trofee maar in handen is. Maar het is een vergissing om te denken dat het vangen van dit roofdier gemakkelijk is en dat je alleen geluk nodig hebt. Om ervoor te zorgen dat het vissen niet op een teleurstelling uitloopt, moet je in ieder geval het watergebied goed kennen, de uitrusting goed kunnen voorbereiden en gebruiken, en ook de gewoontes en gewoontes van deze vis kennen.

Kenmerken van het gedrag van snoekbaars in de winter

De snoekbaars is een groot, snelgroeiend roofdier. Hij heeft veel voedsel nodig om in zijn energiebehoefte te voorzien. En hoewel het tot scholenvissen behoort, zijn hun gemeenschappen klein. Bovendien is snoekbaars een thermofiele vis, dus in de winter leeft hij het liefst apart, zinkt naar de diepte en zoekt plaatsen met het warmste water op. De ideale plek voor hem zijn reservoirs met een sterk reliëfbodem, overspoeld met boomstammen, haken en ogen en andere schuilplaatsen. Je vindt het ook langs de kanalen van diepe rivieren, kunstmatige overstroomde steengroeven of langs rivierputten. [bijschrift id = “attachment_11626” align = “aligncenter” width = “894”]
In de winter blijft snoekbaars het liefst diep [/ bijschrift] De gestreepte roofdier is erg gevoelig voor de hoeveelheid zuurstof in het water. Dit wordt vooral merkbaar aan het einde van de invriesperiode. Tijdens deze periode blijft de snoekbaars het liefst in rust en verspilt hij geen energie aan onnodige bewegingen, waarbij hij zijn dagen op een afgelegen plek doorbrengt, wachtend op een prooi.

Daarom is het nutteloos om te verwachten dat een getande vis succesvol wordt gevangen in reservoirs met een zwaar modderige en overgroeide bodem. Hij is er gewoon niet.

Afhankelijk van het weer en de temperatuur verandert het gedrag van de vissen enigszins. Aan het begin van koud weer of in zeer milde winters kan bijvoorbeeld snoekbaars periodiek verschijnen in ondiep water, waar het voor kleine prooien komt. Maar bij strenge vorst en tegen het midden van de winter zakt het naar een diepte waar de watertemperatuur meestal hoger is dan aan de oppervlakte. Gedurende deze periode reageert snoekbaars praktisch niet op kleine vissen en beweegt als de prooi aantrekt met zijn grootte. In rivieren met een natuurlijke stroming zoekt snoekbaars een plek waar de waterstroom minder intens is. Zander is voor het grootste deel een nachtelijk roofdier. Daarom,
’s nachts, zelfs in de winter kan hij gaan jagen. Maar hij drijft niet ver van zijn ankerplaats. Deze functie wordt gebruikt door vissers die ’s avonds of in de vroege ochtenduren vissen. Snoekbaars
staat voor het vissen op evenwichtsbalken [/ caption]

Hoe snoekbaars te zoeken in stilstaande wateren en op rivieren zonder stroming?

Als alles min of meer duidelijk is met de overwinteringsplaats van deze vis in rivieren (het is voldoende om de kaart van stromingen te bestuderen), dan kan in stuwmeren zonder stroming het zoeken naar snoekbaars behoorlijk moeilijk zijn. Ervaren vissers maken hun eigen kaart van de bodem van het watergebied en markeren de plaatsen waar dit roofdier kan leven. Naar hun mening is snoekbaars een constante vis en loopt langs dezelfde paden. Daarom, als het op een bepaalde plaats mogelijk was om een ​​snoekbaars te vangen, is het veilig om te zeggen dat andere snoekbaars opnieuw naar deze lege plek zal komen. Op basis van de markeringen bepalen de vissers de punten waar het roofdier een hinderlaag legt. [bijschrift id = “attachment_4923” align = “aligncenter” width = “617”]
Een begeerlijke trofee – maar het is niet eenvoudig om een ​​snoekbaars te vangen, het is belangrijk om de plaatsen te kennen waar hij stopt, afhankelijk van de wintermaand [/ bijschrift] Als er geen dergelijke kaart is, moet je naar vis zoeken bij de “poke” -methode of door zoekaas te gebruiken. Dit proces is lang en vereist enige vaardigheid en geduld. Nadat een gat is geboord, wordt de lepel naar de bodem neergelaten en worden maximaal tien verticale palen gemaakt. Een hongerige snoekbaars, als hij in de buurt is, zal zeker reageren op het aas en proberen het te grijpen. Als er geen grip is, is het beter om naar een ander gat te gaan en het daar te proberen. Het is beter om in één keer gaten in het hele visgebied te boren, op een afstand van 1,5-2 meter van elkaar. Het is dus handiger en sneller om te bewegen, op zoek naar plaatsen voor het parkeren van een fanged roofdier. [bijschrift id = “attachment_4924” align = “aligncenter” width = “496”]
Stopplaatsen van de knappe man met scherpe tanden – waar snoekbaars op de rivier te zoeken en te vangen in de winter [/ bijschrift] De snoekbaars zal het aas zeker grijpen als het niet verder dan een halve meter van hem verwijderd is. Op grotere afstand, zelfs als de vis een lepel of balancer ziet, zal hij niet altijd uit de schuilplaats komen. En hiermee moet rekening worden gehouden. In dit geval is een echolood een grote hulp. Als hij de lepel ziet, zal de snoekbaars nog steeds activiteit beginnen te vertonen, “denkend” of hij zich naar de prooi moet haasten of niet. Een goed afgestelde echolood is in staat om zelfs kleine visbewegingen op te vangen en het signaal naar het scherm te sturen. Om valse positieven te voorkomen, is het beter om visidentificatie onmiddellijk in de instellingen uit te schakelen. [bijschrift id = “attachment_10282” align = “aligncenter” width = “449”]
Vis weergeven op het echoloodscherm [/ bijschrift] Pas ook de weergave van de grond zorgvuldig aan zodat deze met een gevoelig signaal op het scherm wordt gereflecteerd. Het kunstaas / balancer / ratlin moet ook duidelijk zichtbaar zijn. Met behulp van een echolood kunt u niet alleen de activiteit van de snoekbaars vangen, maar ook het gedrag ervan evalueren, de afstand van de beschutting tot het gat, het aantal individuen in de buurt en hun activiteit bepalen.

Waar te zoeken naar snoekbaarzen in verschillende winterperiodes

Het feit dat het roofdier met tanden in de winter er de voorkeur aan geeft om op diepte te zijn, betekent niet dat zijn gedrag eentonig zal zijn. In verschillende weersomstandigheden en tijden gedraagt ​​hij zich niet hetzelfde. Met het begin van koud weer is de vis nog steeds actief. Snoekbaars is vaak te vinden in ondiep water, waar het om voer gaat. Bovendien is het tijdstip van zijn jacht niet afhankelijk van de periode van de dag. De vissers, dit wetende, maken van de gelegenheid gebruik en organiseren de hele dag vissen.
Hoe lager de temperatuur, hoe minder actief het roofdier is. Hij probeert naar een diepte te gaan waar het warmer is en meer zuurstof. In het midden van de winter gaat de snoekbaars nog steeds op een actieve jacht, en je kunt hem vangen, wetende waar hij zich ophoopt. Overdag moet je het zoeken in schuilplaatsen of gaten. ‘S Nachts, wanneer de snoekbaars naar buiten komt om te eten, kunt u ondiepe watergebieden onderzoeken, in de vorm van hellingen en stortplaatsen. Maar kijk niet te ver van dekking. Hij dwaalt zelden ver af van zijn vaste kampeerplaatsen.
In de winter gaat snoekbaars vaak ’s nachts op jacht [/ bijschrift]

De meest ongunstige tijd om een ​​roofdier te vangen is februari, wanneer een snoekbaars door geen enkel aas kan worden verplaatst. Op dit moment spaart ook hij zijn energie om zich op een prooi te werpen. Op zo’n moment is er misschien geen bijten, zelfs niet op plaatsen met een duidelijke opeenhoping van vissen.

Eind februari of begin maart keert snoekbaars terug naar activiteit en begint hij actief op jonge exemplaren te jagen. Tijdens deze periode is hij zowel op zijn favoriete plekken, in kuilen en onder haken en ogen, als in riviermondingen, in hoefijzers en op plaatsen waar de diepten vallen te vinden.
Intensiteit van het voeren van snoekbaars, afhankelijk van het tijdstip van de dag [/ caption]

Hoe weersveranderingen van invloed zijn op het vissen op snoekbaars

Zoals elk levend wezen is snoekbaars gevoelig voor veranderende weersomstandigheden. De activiteit kan niet alleen worden beïnvloed door temperatuurveranderingen, maar ook door neerslag, bewolking, windkracht en veranderingen in atmosferische druk. Onder water worden drukvallen sterker gevoeld, dus de vis verandert op zo’n moment zijn gedrag, weigert te eten. In een poging om drukverliezen te compenseren, rent de vis tussen de bodem en het oppervlak van het reservoir. Met verhoogde druk verlaat het roofdier de diepte en klimt omhoog. Als het laag is, gaat het juist naar beneden. De snoekbaars past zich aan de veranderde druk aan en hervat zijn activiteit.

Interessant om te weten! Na strenge vorst, sneeuwstormen of sneeuwval adviseren ervaren vissers niet om meteen op pad te gaan om vis te vangen. Het is het beste om een ​​paar dagen te wachten tot de vis weer normaal is. Maar bewolkte dagen worden als gunstig beschouwd voor het vangen van snoekbaarzen. Op dit moment is hij actief en pakt het aas goed aan.

Verzameling van uitrusting voor het vangen van snoekbaarzen en zijn functies

Wintervissen op snoekbaars is anders dan zomervissen. Voor deze periode is speciale uitrusting nodig. Kortom, ze gebruiken een hengel met een aas-balancer-vib, evenals de tweede benadering “postavushku” of levend aas. Kenmerken van de winterhengel voor het vangen van snoekbaars:

1. De hengel wordt gebruikt voor het vissen met een ratlin-balancer kunstaas. Snoekbaars is zwaar en scherp, hij heeft ook een harde bek, dus de hengel moet hard zijn, tot wel 2 meter lang. Een snoekbaars vangen is geen snel proces. Om je handen comfortabel te houden, is het beter om een ​​warme handgreep te gebruiken. Het is beter om een ​​transparante lijn te gebruiken met een doorsnede van minimaal 0,25-0,35 mm. Als alternatief kunt u een dunner gevlochten koord met een kleinere diameter gebruiken. Maar het is erg ijskoud. Besteed speciale aandacht aan de spoel en de knik.
2. De haspel moet ruim zijn, zodat er tot 30 m lijn in past. De haspel dient met een lichte slag te worden opgepakt, zodat u er gemakkelijk met handschoenen aan kunt werken. Meestal wordt een traagheidsspoel gebruikt.
3. Het is beter om een ​​veerknik te gebruiken, waarbij je de stijfheid kunt veranderen door de lengte ervan te veranderen. De soepelheid van de bewegingen van het aas zal afhangen van de zachtheid van de oscillaties van het knikken.

Belangrijk! Je moet de tackle zo afstellen dat je voelt wanneer de vis in contact komt met het aas. Zander grijpt misschien niet meteen het aas, maar raakt het eerst voorzichtig aan, zeker als het hem verdacht lijkt.

Snoekbaars wordt meestal lang en smal gebruikt. Veel vissers geven de voorkeur aan zacht siliconen aas. Ze lijken meer op levende vissen, maar metalen spinners hebben een aantal voordelen. Ze zijn duurzaam, bestand tegen beschadiging, bestand tegen veel beten, dus ze kunnen meer dan eens worden gebruikt.
Admiral spinner voor snoekbaars [/ caption] Meestal zijn metalen spinners uitgerust met tees, wat de kans op effectief inhaken vergroot. Maar ze moeten met voorzichtigheid worden gebruikt op krappe plekken. Als aas voor wintersnoekbaars kun je niet alleen lepels gebruiken. Vissers gebruiken ook levend aas, sprot, balansgewichten, vibrators, wobblers en jigs. [bijschrift id = “attachment_11616” align = “aligncenter” width = ”
512 “]Balansgewichten voor de wintervissen op snoekbaars zijn een veelvoorkomend kunstaas [/ bijschrift] Vissen op snoekbaars in de winter met balansgewichten in de winter voor 2021: https://youtu.be/SyLZnntoBDw Sommige vissers gebruiken touwtjes of goten. Ze zijn goed voor hun massale gebruik. U kunt meerdere benodigdheden in verschillende gaten plaatsen. Maar deze methode is goed als je zeker weet dat er een snoekbaars in de buurt is. De voorraad is een vrij primitief tuig, bestaande uit een vislijn, een haak en een zinklood. De vislijn wordt op een houten spreider gewikkeld, die op het ijs wordt bevestigd, en de uitrusting met het aas wordt in het water neergelaten. Door de constructie van de toevoer kun je de lijn losmaken van de klem tijdens het bijten. Het roofdier slikt het aas in en blijft aan de haak.

Interessant! De benodigdheden kunnen lange tijd onbeheerd worden achtergelaten. Als de tackle goed verstevigd is en de lijn sterk is, zal de snoekbaars er niet vanaf vallen.

De liggers zijn vergelijkbaar met de aanvoer, maar bevinden zich voornamelijk op het ijs. Een deel van de lijn met een haak en aas wordt ondergedompeld in het water. Bij het bijten komt onder spanning van de vislijn een gekleurde vlag los van de berg, die de visser aangeeft dat de vis aan de haak zit. Het principe van vissen is vergelijkbaar, maar je kunt de liggers niet onbeheerd achterlaten, de lijn kan in het ijs bevriezen en het apparaat werkt niet.

Kenmerken van het vangen van snoekbaars in de stroming met ander aas

Er is geen fundamenteel verschil tussen het vangen van een roofdier in de stroming en in stilstaand water, hoewel er enkele kenmerken zijn waarmee rekening moet worden gehouden. Op de rivier probeert snoekbaars in de winter in langzame stroming te blijven, omdat het water daar zuurstofrijker is. Hierdoor is de vis actiever en reageert hij iets anders op het aas. Ook kan door de stroming de lijn afwijken en “varen”, waardoor de beet vrij zacht is. Het is alleen te zien als de lijn wordt opgerold, als er een zwaar karkas aan hangt. In de winter kan er gevist worden bij slecht weer, maar de kans dat de lijn in de knoop raakt is vele malen groter. Het aas “gedraagt” zich ook een beetje anders op de stroming. Deze kenmerken beïnvloeden de subtiliteiten van het gebruik van aas en vissen in het algemeen. Vissen op snoekbaarzen in de winter op een karretje op de Ob Zee: https://youtu.be/_wOlwO0HqQw

Trollen

Wanneer u met een lepel op de stroom vist, moet u rekening houden met de sterkte van de stroom en het gewicht van de lepel, en ook begrijpen dat de diepte en het seizoen van vissen, evenals het type lepel, van invloed zijn de kwaliteit van de animatie van het aas. Op de stroom gebruiken ze spinners met een gewicht van minimaal 50 g, het wordt naar de bodem verlaagd en ritmisch naar een hoogte van 20-40 cm gegooid, met een pauze van 5-6 seconden. Het is deze pauze die belangrijk is. Op dit moment wordt de lepel opgepikt door de stroming en enigszins uit het gat verwijderd. Vissen op snoekbaars in de winter met een lepel – vissen vanaf ijs: https://youtu.be/ux0fOfaacmM Ritmische bewegingen van de lepel met hetzelfde interval dwingen het aas om vanaf de bodem in de stroom van de stroming te blijven. Meestal reageert snoekbaars goed op zo’n spel en kan niet zonder een aanbeet. https: // tytkleva.net / lovlya-xishhnoj-ryby / spinnen / primanki / blesny-na-sudaka.htm

Vissen op een balancer

De balancer is een kunstaas in de vorm van een kunstmatige vis met een felle kleur, die aan twee uiteinden in evenwicht is met twee haken en aan de onderkant met een T-stuk met kralen. Voor stabiliteit van de balancer in water zijn er platen in de staart van de balancer, die zorgen voor de horizontale positie tijdens het spelen.
De vistechniek lijkt op het werken met een
lepel.… Het aas zakt ook naar de bodem en wordt met scherpe bewegingen naar een hoogte van 20-50 cm geworpen.De pauze tussen het werpen kan tot 20 seconden bedragen. De geometrie van de kunstmatige vis maakt het mogelijk om na een schommel opzij te gaan, om te draaien en terug te komen. Bij het vissen op de stroming lijkt de animatie van de balansbalk op de bewegingen van een echte vistrivia. Het is handig om de balancer te gebruiken om de animatietechniek te wijzigen en aansnijdingen of scherpe stuiters te gebruiken, en je kunt ook lichtjes op het aas op de bodem tikken
Klassiek wanneer vissen op snoekbaarzen in de winter – vibes [/ bijschrift] Ook wintervissen op snoekbaars is niet compleet zonder vib-ratlin: https://tytkleva.net/zimnyaya-rybalka/lovlya-sudaka-na-ratliny.htm

Vissen met levend aas

Bij het vissen op snoekbaars met levend aas worden kleine levende vissen (bleek, kroeskarper, das, voorn) als aas gebruikt. In dit geval wordt dezelfde tackle gebruikt als bij het trollen. Visserijtactieken en -technieken worden zoals in de meeste gevallen gebruikt. Het advies! Je moet de vis achter de rug planten, zodat de haak onder de rugvin door gaat. Dan behoudt de vis zijn vitaliteit langer en blijft hij in zijn natuurlijke positie. Steek geen levend aas over uw mond. Hoe levend aas aan de haak te hangen
[/ caption]

Snoekbaars vangen in de winter op sprot

Een van de gemakkelijkste manieren om in de winter snoekbaars te vangen, is het vissen op sprot. Voor de tuigage wordt een standaard set hengels, vislijnen, zinkers, tee en lijn gebruikt in overeenstemming met de vereisten voor snoekbaarsuitrusting. De uitrusting wordt in de volgende volgorde verzameld: een zinklood wordt aan het uiteinde van de hoofdvislijn bevestigd en een riem van 5 cm met een T-stuk erboven. Sprot wordt alleen vers ingevroren gebruikt, gezouten snoekbaars herkent ze niet. Je kunt het aas op alle mogelijke manieren op de tee plaatsen, maar het is beter om het aan de overkant te bevestigen.
Tulka nozzle [/ caption] Dan kun je elke tactiek gebruiken: van onbeweeglijk wachten tot een roofdier speelt. Snoekbaars vangen in de winter op sprot op een mal – video: https://youtu.be/TsdpjjFhjxU

Vasthouden aan siliconen

Siliconen snoekbaars aas wordt gebruikt bij het jiggen van vis. Dit is de naam voor het vangen van roofvissen bij gebruik van een aas met een last voorop. Het voordeel van deze manier van vissen is dat bij het opzetten van de jigkop de haak omhoog kijkt en in deze positie wordt gehouden. Dit voorkomt verstopping. Het principe en de tactiek van het vissen zijn vergelijkbaar met een lepel en een balancer. Ervaren vissers geven de voorkeur aan passieve hoektanden van siliconen. Ze merkten dat snoekbaars het aas graag langer tussen de tanden houdt, waardoor er meer tijd is om aan te haken.

Vissen met een jig

Een mal of een
rewinder is een soort kunstaas dat vaag lijkt op een amfipod-schaaldier. Voor het vangen van snoekbaars worden grote en zware jigs van meer dan 0,3 g gebruikt.Bij het vissen op snoekbaars in de winter wordt gekozen voor lichtgekleurd aas, voornamelijk in de vorm van een druppel of bal. Voor het aas worden stukjes verse vis gebruikt. [bijschrift id = “attachment_2847” align = “aligncenter” width = “1024”]
Extra versieringen zijn bijna altijd een pluspunt bij het vissen met waterloze jigs [/ bijschrift] De tactiek van het vissen met een jig vereist een rustige plaatsing. Je kunt het aas veilig besturen en het dichter bij de bodem houden. Een goed resultaat wordt verkregen door gelijkmatig tikken met dezelfde pauze. Tegelijkertijd stijgt een wolk van troebelheid op, die de snoekbaars aanneemt voor in het slib zwermende jongen. Bij het vissen op snoekbaars in de stroming geeft het uittrekken van het aas een goed resultaat. De techniek is hetzelfde als bij een lepel. De jig wordt boven de bodem geheven tot een hoogte van 30-40 cm en de vislijn wordt losgemaakt zodat de stroming het aas een beetje meevoert. Nadat het naar de bodem is gezakt, wordt het voorzichtig naar het startpunt gesleept. De snoekbaars grijpt het aas op het moment dat het van de bodem komt.

Snoekbaars vangen met een noodles

Vissers noemen een aas in de vorm van een gewichtscilinder, aan de zijkanten waarvan haken zijn bevestigd. Om het er aantrekkelijk uit te laten zien voor een roofdier, is de voorkant van de haken versierd met gekleurde kralen of omwikkeld met heldere pluizige draad. Een belangrijke voorwaarde voor rigging is het bewaren van het evenwicht. Hiervoor worden de haken op dezelfde maat bevestigd. Dit is een belangrijke voorwaarde, omdat de kwaliteit van het aasspel afhangt van de balans. [bijschrift id = “attachment_1897” align = “aligncenter” width = “800”]
Balda kan interessant zijn bij het vissen op snoekbaars en baars, vooral als het veelbelovende gebied klein is [/ caption] Bij het vissen op snoekbaars vanaf het ijs, gebruiken ze de tactiek van een soepel maar ingrijpend spel. In dit geval maakt de knik een ovale beweging. Onder invloed van de beweging van het water beginnen de haken te bewegen. Van de buitenkant ziet het eruit als een klein insect dat in het water drijft. Als we de tactiek toepassen om op de bodem te tikken en het bezinksel op te heffen, zal de aantrekkelijkheid van de “bug” voor de snoekbaars toenemen. Snoekbaars vangen in de winter is leuk en vraagt ​​tegelijkertijd geduld. Met de juiste keuze van de plaats en de selectie van uitrusting, evenals het bestuderen van de visserijtactieken, kunt u op het resultaat rekenen.

Поделиться ссылкой: