Jak prawidłowo wabić szczupaki: dobór i okablowanie gramofonów i oscylatorów

Szczupak jest jednym z najczęstszych i powiedzmy „zwykłych” trofeów do spinningu. Ale mimo to schwytanie upragnionego krokodyla słodkowodnego zadowoli każdego, nawet doświadczonego rybaka. Blesnenie szczupak na
łyżki i
gramofony – popularny sposób łowienia, które w ostatnich latach znalazła drugą młodość i renesansu, mimo obfitości przynęt silikonowych i woblerów. Szczupaka na przynętę można łowić prawie przez cały rok, szczególnie na przynęty spinningowe – są bardziej uniwersalne.

Łowienie szczupaków na przynęty spinningowe: dobór, okablowanie, niuanse aplikacyjne

Jakie gramofony lubisz ząbkowane?

Szczupak uwielbia godne uwagi, zauważalne zdobycze, które cieszą oko, dlatego dobór wielkości błystki powinien być odpowiedni. Według klasyfikacji Meps są to liczby 2-5. Duże przynęty są nie tylko lepiej widoczne wizualnie i akustycznie, ale także pozwalają na obróbkę głębszych partii akwenów, gdzie drapieżnik często się chowa.

Czasem na szczupaka trawiastego letniego polującego prawie przy samej powierzchni dobrze sprawdzają się rozmiary wałków obrotowych 1-1+, ale to raczej wyjątek, o którym trzeba pamiętać. Tak więc takie obrotnice bardzo dobrze sprawdzają się na zalanych jeziorach i starorzeczach podczas łowienia szczupaków wzdłuż lilii wodnych.

Wymiary i waga błystek Meps – linia Aglia [/ caption] Do łowienia szczupaków używane są błystki ładowane zarówno z przodu, jak i z tyłu (obciążenie na rdzeń).
Mepps Lusox – spinner z przednim ładunkiem [/ caption]
Aglia Long Cast – typowa szczupakowa błystka ładowana od tyłu [/ caption]
Przynęty z obciążeniem na rdzeniu są bardziej uniwersalne, pozwalają pracować w różnych warunkach i horyzontach okablowania. Są szczególnie istotne wiosną i latem, kiedy szczupaki często polują w środkowych warstwach wody.
Załadowany od przodusą potrzebne jesienią, gdy drapieżnik stacza się do dołów, a także do łowienia w najgłębszych wodach, gdy drapieżnik stoi i poluje na dnie. Wybierając kształt płatka warto zacząć od tego, że nie ma uniwersalnego rozwiązania, a jego kształt dobiera się w zależności od warunków połowu. Im węższy płatek, tym szybciej można nieść przynętę i tym silniejszy może być prąd podczas łowienia. Nie możesz się zawiesić na jednej przynęcie.
Kształt płatka według klasyfikacji Meppsa [/ caption] Więcej informacji o tym jak dobrać kształt płatka do różnych warunków połowu znajdziesz w materiale o
Przynęty Meppsa . Również podczas łowienia szczupaków stosuje się również obrotnice – tandemy .
z dwoma płatkami. Są bardziej obszerne, wytwarzają najsilniejsze podwójne wibracje przy najniższej prędkości napędu.

Do łapania zębem zębatym
stosuje się również błystki bez kołnierza typu „in-line” o dużych liczbach od 2 wzwyż. Szczególnie dobrze radzą sobie w nurcie, ponieważ startują przy najmniejszej prędkości zwijania i nie wychodzą z gry w kontakcie z podwodną roślinnością.
Blue Fox Vibrax Bullet Fly – gramofon bez kołnierza [/ caption]

Warto zwrócić uwagę na tak różnorodne przynęty spinningowe jak spinnerbaity –
więcej szczegółów na temat łowienia szczupaków takimi przynętami w naszym materiale na ten temat.

Karmienie i drutowanie przynęt spinningowych na szczupaka

Główną zasadą przy łowieniu szczupaków na błystki z tylnym obciążeniem jest to, że
błystka powinna być prowadzona na najwolniejszym leniwym okablowaniu, na skraju załamania się płatka . To właśnie to monotonne, jednolite okablowanie prawie zawsze daje najlepszy efekt. Kształt, wielkość i waga płatka dobierane są do warunków, aby osiągnąć ten efekt. Rotatory z obciążeniem w przedniej części wykonywane są nie tylko z powolnym równomiernym, ale także z 
długim krokiem jigowym (faza prowadzenia poziomego na jednym kroku co najmniej 2-3 metry) lub falową animacją wzdłuż dna lub w słupie wody. Jest to podyktowane optymalnymi warunkami ich zastosowania, co omówiono poniżej. Zasady doboru, w zależności od głębokości i siły prądu, są następujące:

1. Im głębsza głębokość, tym węższy płatek używamy (w gradacji od większej głębokości do mniej długich aglików komet).
2. Im silniejszy prąd, tym węższy płatek używamy.
3. W spokojnej wodzie głębokość okablowania płatka typu agliy wynosi od 0,5 do 1,5 metra, kometa 1,5-2,5, długość od 2 metrów do 3-4 metrów.
4. Na najgłębszych otworach od 3 metrów i więcej stosujemy wirniki ładowane od przodu, zmieniając rozmiar obciążnika w zależności od głębokości. To właśnie te przynęty pozwalają wyczuć dno w głębokich miejscach, co jest niezwykle ważne podczas łowienia okazowych szczupaków.
5. Na kursie wszystko zależy od siły strumienia i kierunku okablowania (w górę, w poprzek lub pod prąd) – dobierany jest empirycznie.

Na mundurze należy wybrać taką opcję, aby tył błystki niejako opadł w stosunku do pyska o 30-45 stopni, nie powalając pracy płatka. Ta opcja, jak pokazuje praktyka, jest lepsza od idealnie poziomego ułożenia łyżki. https://youtu.be/zvklKvjcOfI

Warto wiedzieć, że niektóre gramofony z przednim obciążeniem pozwalają na całkowite odciążenie, a następnie mogą służyć jako lekkie, ale duże wahadłówki do łowienia górnych warstw akwenu (od 0,15 do 1-1,5 metra, szczupak łowienie taką łyżką jest najskuteczniejsze latem w słońcu i na zarośniętych akwenach, gdzie niezbędne jest okablowanie powierzchniowe).

Mepsovsky Lyusox bez obciążenia prowokuje drapieżnika tuczącego się na powierzchni do chwytania [/ caption]

Ważne jest, aby wypracować wszystkie głębokości robocze za pomocą różnych typów rotatorów o wysokiej jakości, ponieważ szczupak może stać w każdej warstwie wody. Przebijamy dno (głębokość 5-8 metrów) ciężkimi obrotnicami ładowanymi od przodu krótkim stopniem wzdłuż wyżłobień, nieco wyżej długim stopniem, następnie płatkami o długich kształtach od 3-4 metrów, powyżej – kometami i na górze – z agliami.

Dobrze też, że duże kołowrotki szczupakowe są wyczuwalne w dłoni nawet przy najmniejszej prędkości holu, co poprawia jakość całego połowu. Pozwala również łowić mniej wrażliwym dębowym sprzętem, co jest szczególnie ważne dla początkujących, którzy nie są gotowi wydać tysięcy rubli za japońskie spinningi, kołowrotki i żyłkę.

Przechodząc do wyboru konkretnych modeli

Wychodząc z tego, że łatwiej jest zrobić dużą działającą błystkę niż mikro błystki w rozmiarach 000-00-0, można kupić duże błystki szczupakowe od nie najsłynniejszych producentów, aż do chińskich. https://youtu.be/sg9d7LTsgHU Wybór rotatorów roboczych, które w odpowiednich rozmiarach i kolorach sprawdzają się na szczupakach przez cały sezon (szczegółowy przegląd znajdziesz
tutaj ): [galeria kolumn = „5” ids = „92,74 ,84,85,86, 87,88,89,83,82,93,94,98,90,91,595,601,602,596,603,599,593,598,59”]

Rada! Polecamy zakup przynęt spinningowych z punktem ataku w okolicy tee (krawędź, muszka, cambric itp.). Lub stwórz to sam własnymi rękami.

Lucky John Bonnie Blade z krawędzią na koszulce [/ caption]

Jak prawidłowo błyszczeć szczupakiem na oscylatorze: wybór, okablowanie łyżek, niuanse zastosowania

Łowienie szczupaków na spinning to najstarsza i archaiczna metoda spinningowania. Teraz jednak nie traci na aktualności, co potwierdzają czołowi producenci przynęt, którzy co roku produkują nowe serie przynęt oscylacyjnych. Jak wiecie, popyt tworzy podaż. Sekretem powszechnego zamiłowania do tego typu przynęt jest względna łatwość rozwijania, chwytliwość, wszechstronność i prostota w animacji.

Jakie wahadłowe wahadłówki preferuje drapieżnik?

Ogólnie rzecz biorąc, drapieżnik jest bezpretensjonalny w swoich upodobaniach do oscylatorów i akceptuje różne typy. Chodzi przede wszystkim o wielkość przynęty – drapieżnik częściej preferuje wahadłówki średnie i duże, szczególnie w okresie jesienno-wiosennym, kiedy szczupak dogania tłuszcz i atakuje większą zdobycz. Rozmiar wynosi od 6-8 cm i więcej, waga może osiągnąć 30 gramów lub więcej. Dobrze jest mieć w swoim arsenale wibratory o różnej wielkości i wadze, a także ich kombinacje. Tak więc do okablowania powierzchniowego potrzebne będą „pływające” tarcze wykonane z cienkiego metalu, na przykład American Williams, które są duże, ale stosunkowo niewielkie:
Williams Wabler [/ caption] Na średnie głębokości nadają się uniwersalne przynęty o optymalnym stosunku długości do wagi.
Sinkers Senezh to uniwersalna przynęta na średnie głębokości [/ caption] Do okablowania głębokiego dna potrzebne są mocne i ciężkie przynęty, które nie podbiją się od dna najmniejsze przyspieszenie ze względu na typ castmastera i inne przynęty podobnego typu:
Acme Kastmaster [/ caption] Jeśli łowienie szczupaków ma być mocne, zaczepione miejsca, warto zastosować różne haczyki (
szczegółowa recenzja TUTAJ). A ponieważ w takich miejscach często utrzymuje się ząbkowa piękność, takie błystki muszą być w arsenale.
RB Atom – N – doskonała sprawdzona klasyka [/ caption] Różne działające shakery do łowienia szczupaków wiosną, latem i jesienią (szczegółowy przegląd
TUTAJ ): [galeria kolumny = identyfikatory „5” = „32,30,29,28,33,35,37,38,39,41,51,46,45”]

Karmienie szczupaków i okablowanie

Podstawowa zasada podłączania wahadłowej łyżki do szczupaka (zwłaszcza pasywnego) jest taka sama jak do gramofonu – ząb uwielbia efektowną i powolną animację z szerokimi poślizgami oscylatora na boki. Inną kwestią jest to, że dla każdej przędzarki ta minimalna prędkość robocza jest inna. Przynęty wąskie (Abu Garcia Toby) potrzebują szybszego śledzenia, żeby nie wpadły w korkociąg, szerokie (powiedzmy, Shtorlek, każdy wie), najwolniejsze jest dopuszczalne. Opcje okablowania:

1. Jednolita, powolna animacja w obszarze, w którym ma przebywać drapieżnik . To właśnie leniwe wibracje „zranionego narybku po śmierci” prowokują uścisk drapieżnika. Od tego trzeba zacząć – jest to sprawdzona przez lata opcja. Jednolite tropienie szczupaków jest szczególnie dobre w ciepłym sezonie – późną wiosną, latem, wczesną jesienią. Wielkość i wagę przynęty dobiera się empirycznie do warunków połowu. Im węższa i cięższa przynęta, tym głębiej tonie. Szerszy zostanie wrzucony do wyższych warstw wody. Jeśli drapieżnik milczy, zaczynamy przekonywać:
   1. Standardowy stopień o różnych rozmiarach – od krótkich do 2-4 metrów. Takie tropienie kelnera w wolnym rytmie jest dobre na szczupaki wczesną wiosną po stopieniu lodu i do połowy kwietnia.
   2. Twitch  i granie razem z spinningiem bez zatrzymywania równomiernego obracania się kołowrotka.
   3. Uderzające wzdłuż dna . Prządka niejako unosi się i ciągnie na samym dnie, podważając języki zmętnienia, jak zraniony narybek. Haczyki na dnie bardzo dobrze czują się przy odpowiednim doświadczeniu wędkarza.
   4. Wraz ze spadkiem oscylatora na dno i eksplozjami w ciągu pięciu do dziesięciu lub więcej sekund . Bardzo fajna animacja dla najbardziej pasywnego szczupaka. Jeśli wędkarz ma wytrzymałość, pauzę można zrobić jeszcze dłużej, nawet do minuty. Podważaniu przynęty (na narybek szczupaków) od dna towarzyszy chmura zmętnienia i charakterystyczny połysk łusek – i oto jest atak i cios! Do takiej animacji idealnie nadają się jasne kolory przynęt – srebro, cupronickel i tym podobne. Czas aplikacji – lato i jesień do mrozu. Bardzo działająca sztuczka, autor osobiście przeszedł od zera dzięki tej metodzie.

Ważne jest, aby obławiać cały horyzont wodny na wszystkich głębokościach, pod różnymi kątami natarcia i z różnych stron zbiornika, o ile to możliwe. Aby to zrobić, warto mieć w swoim arsenale różne wibratory, podobnie jak inne przynęty. Dwa lub trzy odpowiednio dobrane wibratory pozwalają zrobić to bardzo szybko. Kolorystyka dobierana jest do bazy pokarmowej danego akwenu, głębokości łowienia, warunków pogodowych.

Ważne jest, aby śledzić wszystkie ruchy przynęty wzdłuż żyłki i szczytówki wędziska, aby nie przegapić brania drapieżnika i dokonać zacięcia do momentu, gdy szczupak rozpozna podstęp i wypluwa niejadalne żelazo .

https://youtu.be/NA6EeTD80O4 Warto pamiętać, że to nie przynęta czy sprzęt łowi ryby, ale wędkarz. Dlatego nie ma dogmatów – eksperyment, obserwacja i doświadczenie to droga do sukcesu i to nie tylko w wędkarstwie.

Поделиться ссылкой: