Zimowe łowienie na balanser: jak wybierać chwytliwe, jak łowić i przygotowywać wędki

Wędkowanie na wyważarce w zimie aktywnie wyjmuje innych popularnych metod połowu drapieżnika zimą – ratlin,
łyżka przynęty ,
przewijaka i innych głupców. Wielu zimowych wędkarzy uważa, że ​​balanse są najlepszą przynętą do połowu lodowego drapieżnika. Naszym zdaniem nie ma idealnej przynęty, a także metody łowienia. Każdą przynętę należy stosować w optymalnych warunkach do jej użycia (miejsce-czas-głębokość-aktywność ryb i inne czynniki). A jeszcze lepiej, jeśli wszystkie przynęty są używane w symbiozie, aby nie tracić brania i łapać z powodu ich wytrwałości, gdzie można je dostać, będąc bardziej elastycznym i zręcznym.

Balancer – bezprzyczepna przynęta castingowa wykonana z ołowiu i innych materiałów do połowu ryb drapieżnych (przede wszystkim
okonia , sandacza i
szczupaka ) z ustawieniem poziomym w stosunku do dna. Służy do łowienia na pion w wodzie zamarzniętej i płynnej, choć rzadziej. W typowym sprzęcie posiada dwa boczne haczyki i jedną wiszącą koszulkę, którą przy łowieniu okoni najlepiej ozdobić koralikiem, kroplą żywicy i nie tylko. Część ogonowa – ostrze lub pióro wykonane z tworzywa sztucznego, sierści i sierści zwierząt oraz innych materiałów – działa jak stabilizator i bezpośrednio wpływa na to, jak przynęta będzie się bawić w wodzie. W standardowej animacji wysokiej jakości wyregulowana równowaga sprawia, że ​​ruch przypomina odwróconą ósemkę (zdjęcie poniżej).

Prawidłowo wyregulowany balanser wypisuje pod wodą ósemkę złożoną na boku [/ caption]

Jakie są mocne i słabe strony balansera – kiedy preferować ten rodzaj przynęty?

Należy zauważyć, że balanser lepiej łapie aktywną rybę, ze względu na aktywną grę podczas animacji. Dlatego stosowanie wag jest bardziej odpowiednie dla pierwszego lodu i na wiosnę, zanim lód się roztopi. Aby skutecznie łowić w dziczy, potrzebujesz specjalnych typów balanserów i sposobu ich animowania (patrz poniżej).

Balansery do połowu zimowego – cechy do wyboru w zależności od sytuacji i drapieżnika

Zasada jest prosta: im głębszy i silniejszy prąd, tym balanser powinien być bardziej zwarty i cięższy. Wielkość zastosowanych balanserów zależy nie tylko od warunków połowu, ale również od drapieżnika, na który ma być upolowany.

Na kogo polujemy?

Chwytliwy balanser sandacza ma zwykle rozmiary 5, 7 i 9 cm. A najbardziej sprawnym kombi jest siódemka, jeśli oczywiście nie mówimy o typowych dołkach sandaczowych, gdzie 9 i 11 cm mieć rację, ponieważ 7 cm to banalne ożywienie na tej głębokości. Aby zejść było mniej, warto wymienić środkowy trójnik na większy, zmniejszy to liczbę zjazdów drapieżników z zębami, ponieważ sandacz często przyciska zdobycz do dna, a do tego potrzebny jest mocny hak. przebij jego kościste usta.
Małe i średnie okonie na płytkich głębokościach z powodzeniem łowi się na balansach 3-5 centymetrowych, średnie na 4-5, 7-8 centymetrów do garbusa. Można powiedzieć, że uniwersalny rozmiar okonia to 50 mm. Należy mieć na uwadze, że trójki radzą sobie gorzej niż piątki. Ale z drugiej strony siódemka jest przeznaczona na duże głębokości i jest w paski od 600 gramów i więcej (co nie gardzi nawet piątkami). Dekoracja na koszulce – dodatkowy punkt ataku dla żeglarzy – będzie niezwykle przydatna podczas łowienia okoni.
Lucky John Classic 5 – klasyczna piątka do łowienia okoni i sandaczy z dekoracją kotwicy [/ caption]

Ale zastanów się! Że każdy element obramowania na tee (drop, cambric, koralik itp.) doprowadzi do tego, że przynęta zacznie grać nie tak zamaszyście, jak bez niej. Może to być plusem podczas łowienia szczupaków, pasywnych okoni czy sandaczy z niskimi i niezbyt szybkimi, krótkimi holami. Ale także minus, jeśli chcesz szybko zebrać aktywnego drapieżnika z odległego akwenu. Co robić? Najlepszą opcją jest posiadanie dwóch identycznych przynęt na różne warunki łowienia. Dotyczy to zwłaszcza najpopularniejszych i najpopularniejszych balanserów.

Szczegóły jak zachowywać się w zimowych balanserach podwodnych wideo braci Shcherbakovs: https://youtu.be/2Ji9EvXWkQk o konkretnych modelach bujaków, które weszły do ​​rankingu najlepszych w 2020 roku, a także o specyfice ich zastosowania
znajdziecie tutaj . Do szczupaków stosuje się obciążniki wyważające do 11 cm, o szerokiej, ale nie agresywnej grze. Szczupak jest znany z tego, że uwielbia grę o dużej amplitudzie i niskiej częstotliwości. Bardziej szczegółowo o balanserach szczupaków, ich animacjach, a także o
rankingu najlepszych na 2020 rok przez toothed .

A co z kolorami ciała?

Pierwszą rzeczą, od której trzeba zacząć, zwłaszcza przy łowieniu na głębokościach do 3-4 metrów, jest główna baza pokarmowa w zbiorniku. Jeśli przeważa kiełb, wybieramy dla niego kolor. Verkhovodka – mieszanie kolorów itp. Ogólnie rzecz biorąc, przy normalnej przezroczystości i oświetleniu, naturalne należy stosować na płytkich głębokościach. [identyfikator podpisu = „attachment_2034” align = „aligncenter” width = „650”]
Kuusamo Tasapaino w naturalnym kolorze [/ caption] Na dużych głębokościach (5+ a czasem więcej metrów), a także po prostu w warunkach słabej widoczności (śnieżny lód, wczesny poranek lub późny wieczór, pochmurny dzień, mleko lodowe) ryby rozróżnia tylko kolory ultrafioletowe. I musisz wybrać takie przynęty, które świecą w źródle światła UV. Oznacza to, że albo musisz kupić taką lampę UV, w której możesz badać balansery w odpowiednich warunkach, albo wybrać kolory przynęt z zakresu UV – różne świecące, fluo, niebieskie, zielone.
Lucky John Classic 4 świecący w ciemności [/ caption]

Warto zauważyć, że sandacz nie oddycha bardzo równomiernie na balansery świetlne, zjada je nie tylko w nocy, ale również w dzień, kiedy warto użyć naturalnych ryb.

Zwróć uwagę na przynęty hybrydowe, gdzie jedna część przynęty pokryta jest jednym naturalnym kolorem, a druga np. fluo red.

Kolorystyka ogona – na co to wpływa?

Zaznaczone i jasne kolory płetwy ogonowej wizualnie zwiększają rozmiar i objętość balansera, a przezroczysta, przeciwnie, zmniejsza rozmiar. To właśnie od tej tezy trzeba zacząć od wyboru przynęty na innego złowionego zimą drapieżnika. Tak więc okoń często preferuje wizualnie małe przynęty, ale jednocześnie balanse 3-4 cm nie grają tak uwodzicielsko jak 5-7. Co można zrobić? Zgadza się – weź piątkę z przezroczystym ogonem.
Przezroczysty ogon wizualnie zmniejsza przynętę pod wodą, ale gra pozostaje uwodzicielska [/ caption] Ale szczupak ma duży pysk. Dlatego na korzyść przemawiają zauważalne jasne opcje kolorystyczne, które wizualnie zwiększają rozmiar przynęty. [identyfikator podpisu = „attachment_2060″ align = ”
aligncenter „szerokość =” 400 „]Czerwony ogon przyciąga z daleka, zwiększając rozmiar wolumetryczny [/ caption]

Pozycja drapieżnika

Ważną kwestią do rozważenia przy wyborze balansera do sandacza i szczupaka jest jego wykrywalność. W przeciwieństwie do okonia, kościsty pysk sandacza i twardego szczupaka nie zawsze jest przecinany skrajnymi haczykami przynęty, jeśli nie są wystarczająco mocne i duże. Zawsze należy dobrać haczyki tak, aby były wykonane z grubego drutu, z wysokiej jakości lutowaniem, dobrze jeśli patrzą na siebie – daje to największy moment uderzenia, a co za tym idzie zdolność penetracji podczas ataku na drapieżnika lub drapieżnika , niż gdyby ciśnienie szło pod kątem do osi poziomej wagi. Dlatego przy wyborze zwracaj uwagę na ten moment (nie na próżno, liczby bilansowe dla sandacza i szczupaka są zawsze duże od siedmiu i więcej). [identyfikator podpisu = „attachment_1672” align = „aligncenter” width = „720”]
Rapala Snap Rap to potężna przynęta w rozmiarach 60, 70, 80, a jeśli założysz również potężną tee, zastępując fabryczną, to szanse na udane zacięcie i zagranie znacznie wzrosną [/ caption]
Dixon” Black Death „- zabójczy balanser w różnych rozmiarach dla wszystkich drapieżnych ryb [/ caption]

Cechy wędkarstwa zimowego na równoważni: taktyka, animacja

Idąc do akwenu

Aby skutecznie złapać drapieżnika za pomocą równoważni, musisz zrozumieć specyfikę zbiornika, przedmiot połowu, a także inne niuanse – aktywność ryby, jej położenie, preferencje, bazę pokarmową, warunki pogodowe. Taktycznie tak właśnie jest. Na pierwszym i ostatnim lodzie używamy balanserów, w dziczy bardziej obiecujące są inne błystki. Należy rozumieć, że jedna gra przyciąga ryby do nowej dziury, ale łapie zupełnie inną. Szeroka i ostra gra z minimalnymi przerwami jest przynętą dla drapieżnika stojącego w oddali, przy tej animacji drążek balansu obraca się z boku na bok z maksymalną amplitudą, daleko od dziury. Zasięg wybuchów wynosi od 30 do 70 cm, w zależności od zbiornika i głębokości. Wykonujemy do 10 takich wind i przechodzimy do kolejnej fazy. Rzucamy krótkim 1-5 cm tak, aby przynęta szła w pobliżu osi otworu. Możesz napisać krok na tym etapie,przechodząc przez półki o głębokości 3-5 cm, poszerzając obrobiony horyzont. Jest to szczególnie ważne podczas łowienia okoni i szczupaków spacerujących w toni wodnej.

Jak bezczelna powinna być animacja? Zasada jest tak prosta, jak skuteczna. Im bardziej aktywna ryba, tym bardziej aktywna i odważna animacja, im bardziej pasywna, tym bardziej leniwy i delikatny powinien grać balanser.

Na początku zimy robimy to – na nowym dołku, przy pomocy aktywnie grających balanserów, szerokimi podcięciami/nurkami wabimy aktywnego drapieżnika do dołka, wybieramy najaktywniejsze (jest to szczególnie skuteczne w przypadku sandaczy i okonia), następnie przechodzimy na łyżki pionowe
, po czym do walki trafiają łyżki dolne, typy głuchosuche i sposoby serwowania balanserów oraz na przekąskę – bez
nawijania .
W dziczy bardzo rzadko ryby drapieżne, zwłaszcza duże okonie i sandacze, średnie i duże szczupaki reagują pozytywnie na aktywne ruchy przynęty, dlatego lepiej od razu zacząć od wahadłowych, beznawijanych i animacyjnych typy skupione na rybach pasywnych.

Gdzie szukać drapieżnika

Praca dyplomowa:

1. Na pierwszym lodzie zwróć uwagę na strefę przybrzeżną, powalone drzewa, zakola i zakola rzek, gdzie rzeki wpadają do większych rzek i jezior. Okoń i sandacz mogą stać na przybrzeżnych hałdach, szczupak grawituje w różne miejsca, które można zamienić w zasadzkę – szkopuł, dziura w dnie, glony. Na rozległym terenie prowadzone będą aktywne poszukiwania. Więcej dziur – duża odległość między nimi do 10-15 metrów.
2. 3-4 tygodnie po uformowaniu się lodu drapieżnik ześlizguje się w głębsze miejsca i często stoi wzdłuż zbocza przybrzeżnego i kanałowego, w miejscach, gdzie nurt staje się wolniejszy, jeśli jest to rzeka. Sandacz preferuje miejsca na dnie wysypiska, szczupak i okoń często trzymają się na całej jego długości.
3. Puszcza to czas spokoju zarówno dla ryb, jak i rybaków. Poszukiwane są najgłębsze punkty (mapa głębi, echosonda, strukturalna, „jak powiedziała jedna babcia”). I w takich miejscach prowadzone są połowy. Otwory są starannie wywiercone w kupie. Sandacz jest aktywny w nocy, kiedy podchodzi do stołów przylegających do dołów i aktywnie żeruje.
4. Koniec zamrażania . Drapieżnik, w trakcie wybuchu aktywności, podąża za narybkiem, który przemieszcza się w miejsca nasycone tlenem. Są to tamy, zbiegi zbiorników, polany z czystą wodą, roztopy w pobliżu strefy przybrzeżnej.

Pomóż mapie głębi i informacjom z dawnych czasów:
mapa głębi [/ caption] Aby uniknąć powtórzeń, dowiedz się więcej o tym, jak migrują
okonie ,
szczupaki i okonie na zimę w naszych artykułach. Pozycje ryb drapieżnych w okresie zimowym (sandacz, okoń, szczupak): Sandacz
oznacza łowienie na równoważni [/ caption] Parkowanie okoni
wzdłuż pierwszego lodu, ostatniego lodu i głębokiej zimy [/ caption] Łowiska szczupaków na zimowej rzece [/ caption] Łowienie szczupaków na balanser: https://youtu.be/I8Xk3AX7TUI

Więcej o funkcjach animacji aktywnych i pasywnych ryb drapieżnych

Standardowy kuszący sposób na animowanie paska równowagi dla aktywnych ryb na początku i pod koniec zimy: Animacja paska
równowagi [/ caption] Więcej odmian animacji które mogą i powinny być ze sobą na przemian:

1. Odmiana głównej animacji podnoszenia / zwalniania, w której robi się pauzę w końcowym punkcie podnoszenia i opuszczanie z ruchem na boki za pomocą pędzla. Opcja ta pozwala nieco spowolnić prędkość opadania wag i jednocześnie zmniejszyć amplitudę wymachu.
2. Drążek równowagi uderza w dno, potem gwałtowna eksplozja – druga jest jeszcze wyższa i znowu spada i uderza w dno – 2-3 razy. I w kółko wszystkie etapy.
3. Drobne ruchy układanki na samym dole, z okresowymi uderzeniami.

W zależności od aktywności ryb, balanser może być używany z różnymi rodzajami animacji. W dziczy, gdy drapieżna ryba stoi na dnie i w jej nastroju panuje pasywna kontemplacja, warto zastosować balansery, które dobrze toną na duże głębokości i pracują z nurtem. Są to takie przynęty, które mają najmniejszą dopuszczalną wielkość, ale jednocześnie maksymalną wagę. Tacy twardziele. Dodatkowo tego typu balansery mają mniej zamaszysty luz, co jest najlepszą opcją dla głuchych sandaczy, okoni i szczupaków. W przypadku najbardziej pasywnego drapieżnika należy stosować następujące rodzaje zabawy:

1. Opuszczamy przynętę na dno i krótkimi rzutami, o amplitudzie nie większej niż 5-10 cm, podnosimy / opuszczamy.
2. Drugą metodę można porównać do mormishingu, kiedy przynęta grzechocze przy dnie za pomocą krótkich i częstych szarpnięć wędką. W tym przypadku drążek balansu krąży prawie pod otworem. Jest to szczególnie dobre dla pasywnych okoni, szczupaków i małych sandaczy.
3. Używając pukania w spód, drążek równoważący wyposażony w rozstawioną koszulkę. W takim przypadku przynęta jest opuszczana, aż dolna ozdobiona koszulka na drucie dotknie dna (śledzonego skinieniem głowy). Następnie zaczynamy stukać w dno koszulką i podnosić fusy. Na takim błotniku szczególnie aktywnie idą paski wszystkich rozmiarów i okonie.

Lucky John Baltic – niski powalony dzieciak z wąską i niezbyt zaciętą grą nadaje się na okres głuchoty [/ caption] delikatnie, sprawia sensu używać balanserów, które mają mniej agresywną grę o niskiej amplitudzie. Takie balanse wyróżniają się obecnością ogona nie w postaci sztywnego plastikowego skrzydła, ale w postaci kawałka włosów, wełny, kawałka twistera. [identyfikator podpisu = „attachment_2028” align = „aligncenter” width = „900”]
Lucky John Soft Tail z upierzeniem podnieca pasywnego okonia, sandacza [/ caption] Eksperymentujemy i nie boimy się zostać bez połowu! Często to właśnie zmiana rodzaju zwierzyny pozwala znaleźć klucz do pasywnego sandacza lub leniwego szczupaka. Wędkowanie zimą na balansarze – film z 2020 roku: https://youtu.be/tX_iofzyPpM

Sprzęt wędkarski do łowienia na balanserię zimą: bat, nod, linka, smycz

Wędka do łowienia podlodowego na balanserach nie może być uniwersalna. Czym innym jest łapanie przynęty na płyciznach o 3 cm, a co innego łowienie sandacza czy szczupaka na głębokości 8 metrów. Każde zadanie wymaga własnej wędki.

Wybór wędki

Sztywność wędki powinna wyraźnie odpowiadać wadze przynęty. Podczas gry na balansie bat nie powinien opadać pod ciężarem przynęty, a jedynie odgrywać i przenosić swoje ruchy na ręce, pozwoli to uniknąć pasożytniczego ruchu, który może spowodować niepowodzenie w grze. Dodatkową czułość zapewnia metoda łowienia na palec, w której pod żyłką umieszcza się falangę palca wskazującego, aby śledzić wszystkie ruchy przynęty i branie ostrożnej ryby.
Długość wędki do zimowego łowienia na balans zależy od zastosowanej metody połowu. Do łowienia z kolan lub pudełka, gdy drapieżnik jest pasywny i musi długo przebywać w jednym punkcie, stosuje się krótkie wędki do 30-40 cm. dużo ruchu po akwenie, wówczas zakłada się, że wędkarz jest w pozycji stojącej, co oznacza, że ​​długość musi być dobrana w taki sposób, aby stojąc, można było pobawić się haczykiem w wysokiej jakości sposób. W przypadku konwencjonalnej antropometrii wskaźnik ten mieści się w zakresie 70-80 cm, jeśli nie można trzymać tak wielu wędek, warto wybrać uniwersalną długość 50-60 cm, takie wędki można łowić zarówno na stojąco i siedzieć. https://youtu.be/oScr4ANCVsw

O kiwnięciach głową

Podczas łowienia z dużymi równoważniami 5-7-9 cm nie ma potrzeby kiwania głową, sam bat przenosi całą niezbędną wrażliwość na rękę, szczególnie podczas łowienia palcem. Ukłon to zbędny element. Przy łowieniu okoni w płytkiej wodzie i mrużeniu oczu pośród zamarzniętych zarośli trzcin zaleca się stosowanie nodów przy najmniejszych balansach 2-4 cm. Umieszcza się albo kiwnięcie głową, albo najcieńszy lavsan.

Ciekawe, aby wiedzieć! Ukłon ożywia grę pionowej błystki i dlatego może być uważany za ważny element zestawu. Ale jednocześnie ukłon zakłóca normalną grę balansera, dlatego brama do takich połowów jest umieszczana tylko w skrajnych przypadkach.

https://youtu.be/qlKe0-rekPA

Żyłka lub sznur; średnica

W większości przypadków podczas wędkowania zimowego stosuje się specjalną żyłkę mrozoodporną. Średnica dobierana jest w zależności od użytej przynęty, elastyczności bata i przedmiotu łowienia. Nie warto mieć mniejszej średnicy. Konieczne jest, aby linia rozciągała się minimalnie podczas animacji, w przeciwnym razie nie można osiągnąć pożądanej płynnej gry drążka balansu. Dotyczy to zwłaszcza łowienia na głębokości, w nurcie, ciężkimi przynętami. Dlatego łowiąc pierwotnie balanserami „okoń” o rozmiarze 3-4, ustaw linię 0,12-0,16 mm; na duże okonie i średnie sandacze rozmiar 5 – 0,18-0,22 mm; na trofeum okonia, sandacza i szczupaka 6-9 w rozmiarze 0,28 mm; na trofeum sandacza i balanserów szczupaków od 9-11 cm wzwyż można założyć żyłkę 0,3-0,35 mm, – tak mocna przynęta wymaga użycia mocnych żyłek, które potrafią nią prawidłowo grać, a ryby na takich balanserach są raczej wielki.
Ale są zwolennicy używania w łowieniu zimowym ciężarków wyważających i plecionek. Można je zrozumieć – plecionka idealnie przenosi grę na przynętę na dowolnej głębokości i dowolnym prądzie podczas animacji wędkarza, ponieważ ma zerową rozciągliwość. Są też niuanse – plecionka zamarza przy ujemnych temperaturach, więc należy używać smaru silikonowego: Żel ochronny do plecionki [/ caption] Swoją
drogą przy łowieniu w nienormalnie przezroczystej żyłce fluorocarbonowej dobrze sprawdza się w wodzie, jest niewidoczna i sztywniejsza niż żyłka.

Czy potrzebuję smyczy?

Oczywiście smycz ma sens tylko podczas łowienia szczupaków. Pożądane jest, aby był to cienki elastyczny przywódca z kevlaru lub tytanu o minimalnej średnicy. Warto również wziąć pod uwagę, że podczas łowienia szczupaków stosuje się duże balansery, dlatego smycz nie zepsuje gry przynęty. Czego nie można powiedzieć łowiąc 3-5 liczb okoni i sandaczy. Nikt nie jest ubezpieczony od cięć, ale lepiej stracić kilka przynęt na cięcia i kilka szczupaków niż dziesiątki i setki ostrożnych okoni i sandaczy.

Jak przywiązać balanser do linii?

Balanser na linie powinien znajdować się w pozycji poziomej lub z minimalnym pochyleniem głowy w górę (rzadziej w dół). Wysokiej jakości przynęty od zaufanych producentów (Spro, Kuusamo, Stry Pro, Lucky John, Rapala i inne) są testowane w specjalnych warunkach i nie wymagają żadnych udoskonaleń, z wyjątkiem najrzadszych małżeństw. Ale rzeczowniki, chińskie i domowe produkty mogą grzeszyć przez niewłaściwą pozycję w wodzie, a zatem przez awarie w grze. Jednak na pozycję balansera może mieć wpływ niewłaściwe taklowanie, a raczej jego zamocowanie do żyłki. Jeżeli pętla jest głucha i sztywna, to po pierwsze położenie drążka balansu może być nieprawidłowe ze względu na sztywne mocowanie, a po drugie tak zawiązana przynęta traci odpowiednią swobodę w działaniu. Dlatego zalecamy wiązanie balanserów bezpośrednio do żyłki za pomocą swobodnie zaciskających się węzłów (rapala, ósemka, klincz),lub zamontuj na zapięcie. Druga metoda jest nawet lepsza, ponieważ pozwala na szybką zmianę przynęty w szybko zmieniających się warunkach połowu. [identyfikator podpisu = „attachment_2022” align = „aligncenter” width = „450”]
Węzeł Rapala [/ caption]
Zapięcia na zatrzaski [/ caption] Temat może być nieskończenie „napompowany” ze względu na niuanse, ale lepiej przestudiować je w nasze specjalistyczne artykuły o wąskich tematach, ponieważ nie jest możliwe i nie jest konieczne uchwycenie ogromu w jednym materiale. Ten materiał jest bardziej skierowany do początkujących, którzy dopiero uczą się podstaw zimowego łowienia na balanserach.

Поделиться ссылкой: