Jedną z popularnych metod łowienia bez haka (bez dna) zimą jest łowienie „diabła” (dalej bez cudzysłowów, żeby nie zatkać powietrza) – przyrząd z zawieszeniem pionowym.
Cholera (diabeł) – przyrząd do zawieszania w pionie z 3-4 haczykami najeżonymi we wszystkich kierunkach. Kształt może się różnić od łzy do wydłużonego brzucha. Pierwsze istotne wzmianki w literaturze rosyjskiej pochodzą z początku lat 70-tych. Oznacza to, że ten rodzaj wędkarstwa zimowego ma już prawie pół wieku … Dwuhakowy model przynęty jak diabeł nazywa się kozą i nie jest tak popularny.
- Cechy przyrządu, zalety i wady dyszy
- Kto zimą idzie do „piekła”?
- Jak wybrać chwytliwego małego diabła
- Klasyczny – Twardo zgrzewany trójnik lub trzy pojedyncze haki
- Luźne koszulki
- Odmiany diabłów – meduzy, kozy i nie tylko
- Jak zrobić diabelski dżig własnymi rękami – wymyślanie, przygotowywanie, odlewanie
- Lepiej zobaczyć raz
- Jak złapać diabła zimą: techniki i wskazówki
- Podstawowe księgowania
- Standard – krok klasyczny
- Okablowanie świerkowe
- Drybling w danym horyzoncie perspektywicznym
- Element kuszący – jako opcja dla głuchoty i trudnych warunków
- Diabeł jest skaczący
- Leniwe nawet podciąganie
- Animacja palca wskazującego
- Łączymy!
- Łowienie leszcza
- Łowienie okonia
- Łowienie płoci (sorogi), jazia i klenia
- Łapanie sandacza
- Łapanie karasia
- Chwytliwe diabły Ukolov – zdjęcie i wędkarstwo od eksperta
- Zbieramy sprzęt
- Jak zawiązać przyrząd do przewijania: diabeł, koza, goździk i inne
- Поделиться ссылкой:
Cechy przyrządu, zalety i wady dyszy
Diabeł objawia się szczególnie podczas głuchoty, kiedy
balansery, drań i błystki milczą. Warto dodać, że przewijarka bez diabła przypomina bazę pokarmową dla spokojnych i drapieżnych ryb – owadów. Jednocześnie panuje opinia, nie bezpodstawna, że diabły służą również po prostu jako drażniące dla sprasowanych ryb. Jest to szczególnie widoczne w przypadkach, gdy ryba nie reaguje na jig z boosterem lub wędką spławikową. Co charakterystyczne, na przepełnionych akwenach, to nawijak często pokazuje swoje najlepsze cechy – czy nie jest to dowód na podwójne uderzenie w instynkty podwodnych mieszkańców? Dodatkowym plusem jest prawie idealne podcięcie, dzięki wielokierunkowym haczykom w okręgu jigu. Każdy kąt ataku ryby na chochlika jest skazany na wynik. Wadą jest rewers medalu – w niektórych sytuacjach nawijarka jest gorsza od łowienia na żywą przynętę. Ale tak jest wszędzie w życiugdzieś znajdujemy, gdzieś tracimy. Warto też zwrócić uwagę na taki moment – z uwagi na to, że odmian diabłów jest bardzo dużo, a modeli chwytliwych jest niewiele, trudno jest wybrać ten niezbędny szczególnie początkującemu. Ale jeśli arsenał jest już zmontowany … Będzie uniwersalny i na każdych warunkach. Trzeba tylko poprawnie wybrać wszystkie węzły sukcesu: „wybór zbiornika i miejsca łowienia, wybór odpowiedniej pogody, wybór przynęty, zebranie sprzętu, dostarczenie przynęty”.wybór zbiornika i miejsca łowienia, wybór odpowiedniej pogody, wybór przynęty, zbieranie sprzętu, dostawa przynęty ”.wybór zbiornika i miejsca łowienia, wybór odpowiedniej pogody, wybór przynęty, zbieranie sprzętu, dostawa przynęty ”.
Kto zimą idzie do „piekła”?
Na diabła można łowić zarówno ryby spokojne, jak i drapieżne, co jest również zaletą diabłów. Główni klienci:
- okoń;
- kleń;
- ide;
- płoć;
- górna woda;
- leszcz, leszcz;
- batalion.
Jak wybrać chwytliwego małego diabła
Tutaj nie będzie żadnych ocen. Ważniejsze jest, aby wybrać nawijarkę niezbędną do określonych warunków połowu. Jeden i ten sam model w niektórych warunkach sprawdzi się lepiej, w innych gorzej. W drugim jigu wręcz przeciwnie. Również łowność zależy bezpośrednio od tego, czy wędkarz znalazł wspólny język z tą czy inną przynętą. Kogoś, kto wpadnie w rękę. Musisz poeksperymentować i mieć w swoim arsenale zestaw na różne warunki. Przejdźmy przez główne kategorie diabłów.
Klasyczny – Twardo zgrzewany trójnik lub trzy pojedyncze haki
Główny gatunek, który jest apologetą łowienia diabłów. Kształt ciała jest bardzo różny – kropla, oliwka, stożek, trapez, „mrówka” itp. Dobrze, że pudełko zawiera różne kształty, gramatury i materiały.
Luźne koszulki
Inną odmianą są diabły z wolnymi hakami. Z jednej strony daje to atrakcyjniejszą rozgrywkę, ale też bardziej chaotyczną. Dlatego wybór sztywno i swobodnie zamocowanej kotwy musi być dokonany w oparciu o warunki.
Odmiany diabłów – meduzy, kozy i nie tylko
Meduza to rodzaj diabła z haczykami wokół ciała, które mocuje się za pomocą drucianego pierścienia:
Jak zrobić diabelski dżig własnymi rękami – wymyślanie, przygotowywanie, odlewanie
Istnieje wiele opcji tworzenia przewijaka własnymi rękami. Podstawa / korpus może być wykonany z blachy ołowianej, drutu, pelletu i innych materiałów dostępnych pod ręką. Jako haki – albo trójniki, albo pojedyncze haki, w zależności od technologii. Jako dodatkowy punkt ataku możesz założyć na koszulki koraliki lub kambry. Do kształtowania ciała i jego piękna można użyć kleju epoksydowego, żywicy, lakieru żelowego. Pętle, podczas robienia diabłów własnymi rękami, mogą i powinny mieć różne kształty i wyginać się pod różnymi kątami do korpusu dżiga. Pomoże to urozmaicić zabawę i da wędkarzowi dodatkowe możliwości podczas animowania jigu.
Lepiej zobaczyć raz
Jak zrobić małego diabła własnymi rękami: https://youtu.be/zyk4hoUmNiQ uZ-EyolugGE
Jak złapać diabła zimą: techniki i wskazówki
Otwory wiercone są w standardowy sposób. Wybierane są obiecujące miejsca i co 8-12 metrów wiercone są otwory w szachownicę. Pierwsza szabla ma do 15-20 otworów. Łowienie zaczyna się od pierwszego dołka, który już wypoczął. Jeśli punkt do łowienia zostanie wybrany poprawnie, to są trzy elementy sukcesu – prawidłowo dobrany diabeł, poprawnie skonfigurowany sprzęt i przewijacz paszy (odczyt okablowania). Ta sekcja dotyczy transakcji i tajemnic. Zawieszenie przynęty bez mydła jest ważniejsze niż przynęty z pysznymi krawędziami w postaci ochotki i innej żywej przynęty. To zrozumiałe – ochotka się chwali. Przed wysłaniem do stawu i na sam staw warto zwrócić uwagę na następujące czynniki, które w taki czy inny sposób wpływają na jakość połowu i ostateczny sukces:
- Ciśnienie atmosferyczne;
- opady lub ich brak;
- temperatura wody i powietrza;
- kierunek wiatru;
- lód – grubość, przezroczystość;
- dół – kompozycja, bałagan;
- jakie owady są obecne w zbiorniku – bezpośrednie wskazanie, którego diabła zebrać;
- prawidłowo dobrany sprzęt;
- dobór niezbędnego diabła i podejście do jego animacji.
Podstawowe księgowania
Jedyne poprawne okablowanie diabła nie jest i nie może być. W różnych warunkach (akwen, rodzaj ryby, głębokość, warunki atmosferyczne itp.) różne rodzaje animacji będą dobre. Jednak szybki wybór samej receptury na konkretne warunki połowu to podstawa sukcesu, którego podstawą jest doświadczenie wędkarza. Nie zapominaj również, że styl animacji przynęty, podobnie jak sama przynęta, powinien iść, jak to mówią, „w rękę”, aby dopasować się do charakteru rybaka, jego wizji łowienia w ogóle.
Praktyczny fakt. Rybak, choć mniej doświadczony, ale który dokładnie przestudiował dany akwen i zwyczaje jego mieszkańców, zawsze złapie bardziej doświadczonego „diabelski dom”, ale po raz pierwszy znalazł się w nowych warunkach. Nie ma sensu łapać okonia tam, gdzie jest tratwa lub leszcz, czy to łyżka, czy diabeł.
Ale nie będzie zbyteczne studiowanie podstaw animacji przewijania (dlaczego na nowo wymyślać koło w XXI wieku), zwłaszcza dla początkujących diabłów. 
[/ caption]
Standard – krok klasyczny
Najczęstsze okablowanie m.in. Jego zaletą jest wszechstronność i walory użytkowe dla różnych ryb. Chochlik opada na dno dołka, robi się pauzę przed wykonaniem ukłonu w ściśle poziomą pozycję. Zauważono zwis linii. Ponadto, przez ruchy translacyjne, przewijarka unosi się stopniowo na powierzchnię. Widać to wyraźnie po ukłonie – diabeł wydaje się być rzucany płynnymi ruchami wędki z kroku na krok.
Rozmiar kroku między stopniami może wynosić od 1-2 cm do 10-15 cm, wszystko zależy od tego, jak agresywne jest wymagane okablowanie. Na przykład powolny drybling jest dobry na okonia, im bardziej chaotyczny, tym lepiej. A płoć preferuje krótkie kroki 5-7 cm z przerwami.
Przerwy między podrzucaniemprzyrządy z kroku na krok mogą się różnić od praktycznie nieobecnych do całkiem znaczących do 5-10 sekund lub więcej. Im bardziej aktywna ryba, tym mniej pauzy – ogólnie jest to animacja, która działa.
Tempo wspinania się diabła też różni się od leniwego, narzucającego się na leszcza, karasia, do szybkiego postu na okonia i sandacza. Możesz dodać elementy dryblingu do okablowania
– ciągłe drganie bezela podczas wykonywania kroków. Szczególnie skuteczne jest łapanie okonia na diabła takim postem. Wysokość całej drabinki dobierana jest empirycznie i zależy od tego, na jakim horyzoncie znajduje się ryba. Na początku i pod koniec zimy trzeba przebić się przez cały horyzont, często spokojne ryby pasą się na dnie wody i nie należy ograniczać się do dolnej warstwy zbiornika. Ale w dziczy najczęściej ryb należy szukać na dnie i pół metra od niego. W każdym razie początkowo musisz szukać ryb wzdłuż całego pionu i dopiero po jej znalezieniu, a następnie wykonaj aktywną fazę delegowania w działającym horyzoncie ryb.
Okablowanie świerkowe
„Choinka” – jedna z opcji okablowania schodkowego, w której ruchy pręta nie są wykonywane ściśle pionowo, ale na boki, jakby przecinając charakterystyczne zęby narysowanej choinki falami wielokierunkowymi. Wszystkie inne komponenty odzwierciedlają okablowanie schodkowe. Częściej takie okablowanie jest używane podczas sadzenia ochotka na przyrządzie, ale jest również używane w przewijarce. Diabły wykorzystują tę animację dla okonia. Wędka trzymana jest pod pewnym kątem do horyzontu 30-45 stopni.
Drybling w danym horyzoncie perspektywicznym
Jeśli za pomocą „jodły” lub „schodka” wyjaśniono horyzont roboczy położenia ryby, to można łowić tylko w zakresie 30-50 cm, po uprzednim zaznaczeniu go za pomocą kambryku na żyłce lub zauważając to za pomocą długości zwisu. Okablowanie polega na wstrząsaniu z taką lub inną amplitudą za pomocą krótkich pociągnięć prętem. Niektórzy wędkarze proszą o taką zabawę małym i szybkim stukaniem lewą ręką w wędkę, podczas gdy ruch w pionie jigiem ustawiamy prawą.
Element kuszący – jako opcja dla głuchoty i trudnych warunków
W przypadku, gdy ryba jest bierna i przeciska się do dna, można zastosować diabelskie pociągnięcia po dnie, praktycznie bez odrywania się od niego. Całe okablowanie odbywa się w płaszczyźnie poziomej, a nod jest wygięty, a następnie wygięty, powoli drżący.
Diabeł jest skaczący
Nawijak opada na dno, po czym rybak uderza w dno punktowymi detonacjami z dalszym powrotem żyłki. W ten sposób diabeł po prostu aktywnie skacze po dnie, wznosząc małą chmurę zmętnienia. Bardzo dobra opcja dla aktywnych ryb oraz w formie pośredniego typu animacji, jeśli ryba nie reaguje na główne wpisy.
Leniwe nawet podciąganie
Powolne rozciąganie bez szarpnięć z przerwą w końcowym martwym punkcie, po którym diabeł zaczyna się kruszyć, stosuje się przy łowieniu leszczy i leszczy, dużych płoci, wzdręg i innych ostrożnych, spokojnych ryb. Ważne jest, aby oderwanie nawijarki od dna było jak najbardziej gładkie i równomierne bez pasożytniczych wibracji przyrządu na wzniesieniu.
Animacja palca wskazującego
W tym przypadku wędkę trzyma się dłonią, tak aby palec wskazujący spoczywał na biczu. Napęd odbywa się w pionie równo, a grzechotanie ustawiane jest uderzeniami palca o bicz. Ciosy mogą być zarówno przez cały post, jak iw pewnych momentach – na pauzy, wzloty, upadek diabła.
Łączymy!
W każdej niezrozumiałej sytuacji eksperymentujemy z kombinacjami różnych sposobów podawania przewijarki. Prawidłowo dobrane okablowanie to klucz do sukcesu. Ważne jest, aby zmienić szybkość animacji, ostrość podciągnięć, amplitudę i częstotliwość drgań, wysokość stopni na klatce schodowej, wymiar i długość przerw. Bardzo ważne jest również poszukiwanie ryb w różnych horyzontach. Dziurkamy segmentami (dół-20 cm), (20 cm – 50 cm od dołu), (50 cm – metr nad dnem).
Warto wiedzieć! Co zrobić, jeśli ryba przestanie reagować na przynętę w dziurze, w której właśnie dziobała? Warto zauważyć, że po długiej rozmaitości różnego rodzaju postów w jednej dziurze, ryba może „zmęczyć się” i przestać reagować nawet na najsmaczniejszą diabelską porcję. W takiej sytuacji warto albo dać odpocząć dołkowi, albo położyć jig na dno i zrobić przerwę bez lekkiego przesuwania przynęty lub przy minimalnym ruchu. Ogólnie należy zauważyć, że nie warto „torturować” jednej dziury przez długi czas. Dziesięć do półtora różnych typów animacji diabła w jednej dziurze, warto przejść do następnej, wcześniej przygotowanej dziury.
Film na temat łapania diabła w środku zimy – mistrzowska klasa od profesjonalisty: https://youtu.be/3aBDcZrVODI
Łowienie leszcza
Diabeł opada w obiecującym „leszczowym” miejscu na dno, wygrywając z ukłonem, gdy nawijarka uderza w dno. Ponieważ leszcz często nie stoi na samym dnie, ale w pewnej odległości od niego lub nawet w słupie wody, obiecująca będzie długa pionowa linia z niezbyt ostrą animacją typu „jodełka” aż do dna wody. Leszcz uwielbia powolne, imponujące postury diabła, zwłaszcza odwracalne, kontrolowane upadki. Warto też stosować pauzy i dość długie pauzy z okablowaniem schodkowym. Dobry na leszcze z haczykami wolnowiszącymi na najwolniejszych drutach na dole. Łowienie leszcza dla diabła: https://youtu.be/oVPXF4UYRIk Leszcz można złowić w nocy, co sugeruje, że zachowanie nawijaka jest ważniejsze niż jego wygląd.A zachowanie zależy bezpośrednio od zdolności wędkarza do prawidłowego (z punktu widzenia ryby) animowania demona. Warto zauważyć, że łowiąc diabła, zwłaszcza leszcza, haczyk powinien być dość szybki, ale nie długi, w przeciwnym razie można zerwać cienki sprzęt lub delikatną wargę. A ta i ta opcja, jak można się domyślić, nie jest najlepszą opcją.
Łowienie okonia
Okoń preferuje raczej szybkie grzechotanie diabła, połączone ze średnim tempem wynoszenia przynęty na powierzchnię. Paski rzadko reagują na powolną grę, częściej dają im ostre i chaotyczne szarpnięcia. Wśród kolorów preferuje czerń i żółć.
Łowienie płoci (sorogi), jazia i klenia
Ta trójka ryb woli płynniejsze napędy. Wśród robotników jest powolny i średni krok na dole iw połowie, choinka bez ostrych szarpnięć. Taka animacja też jest dobra – diabeł wznosi się po schodach o 40-60 centymetrów. Następnie w kontrolowany sposób spada o 20 centymetrów i wykonuje się 3-4 lekkie szarpnięcia, dalej spada o 20 cm i więcej szarpnięć i tak dalej na sam dno. Następnie kroki są powtarzane. Zimowe wędkowanie na linii Ukolov dużej płoci: https://youtu.be/vRkavkMuT1s
Łapanie sandacza
Sandacz preferuje duże głowice do przewijania i przyczółki na dnie. Krok, choinka, różne połączone animacje z przerwami wzniesień i upadków. https://youtu.be/oYUR0HAJais
Łapanie karasia
Łowiąc karaś na nawijak, diabeł powinien preferować opcje wysyłania, których wykonanie jest możliwe w słupie wody.
Chwytliwe diabły Ukolov – zdjęcie i wędkarstwo od eksperta
Dużą popularnością wśród krajowych rybaków cieszą się diabły Ukolova w skali 1-2 gramowej:
Zbieramy sprzęt
Balalaika to najpopularniejsza wędka podczas łowienia na jigi bez kołowrotka. Jest lekki, dobrze leży w dłoni i jest bardzo wrażliwy. To właśnie te cechy sprawiają, że w ciągu dnia można wygodnie i efektywnie wykonywać różne animacje. Wędka musi koniecznie być z kołowrotkiem i mieć niską wagę – właśnie o to chodzi w bałałajce. [identyfikator podpisu = „attachment_1742” align = „aligncenter” width = „800”]
Jak zawiązać przyrząd do przewijania: diabeł, koza, goździk i inne
Najprostsza i standardowa opcja przywiązania diabła do żyłki:
