Kroeskarper wordt beschouwd als een volksvis die in bijna elk waterlichaam te vinden is. Het is een vruchtbare en levensvatbare vis. Zelfs in een volledig bevroren ondiepe vijver zal het overleven door zich te begraven in een laag bodemslib.
- Waar wordt kroeskarper gevonden in het voorjaar?
- Kenmerken van spring feeder-aas:
- Gebruikt aas en aas
- Verzamelen van feedergerei voor het vangen van lentekarpers
- hengel
- Spoel
- Vislijn
- Feeder collectie feeder
- leiband
- Haken
- Tactieken voor het vangen van kroeskarpers op een feeder in het voorjaar
- Поделиться ссылкой:
Waar wordt kroeskarper gevonden in het voorjaar?
Met de komst van de lentehitte komen de bewoners van stuwmeren uit hun winterslaap. Maar hoewel ze nog steeds het liefst in de buurt van overwinteringskuilen blijven, valt deze periode in maart-april en begint de
kroeskarper net actief te worden . Met de opwarming van de waterkolom in mei neemt de
activiteit van de kroeskarper toe en breiden de voedselgebieden zich uit. Het interessegebied omvat ondiep water dat door de zon wordt verwarmd. Kuststruiken en overhangende takken waaruit insecten en spinnen naar de oppervlakte van rivieren en vijvers vallen. Kroeskarpers, die zich in zwermen nestelen, beginnen rond het reservoir te cirkelen, de voedselvoorziening volgend. Het is vaak te vinden op scholen, spitsen. [bijschrift id = “attachment_5591” align = “aligncenter” width = “774”]
] 
Kenmerken van spring feeder-aas:
Een schijnbaar eenvoudige taak – om de kroeskarper te voeren, heeft zijn eigen nuances bij het vissen in een vijver. Vissers maken onderscheid tussen kroeskarperreservoirs, waarin de hoeveelheid “gouden” kroeskarper de populatie van andere soorten overtreft. En gewoon, waar “bastschoenen” niet domineren. In het tweede geval is de samenstelling van het aas belangrijk. Moet niet aantrekkelijk zijn voor buren “aan tafel”. De basis van
aas bij het vissen op kroeskarper op een feeder in het late voorjaar (april-mei) bestaat uit verschillende granen: erwt, gestoomde
Alkmaarse gort , gestoomde gierst; bij het vissen in het vroege voorjaar (april) moet je dier toevoegen componenten voor aanvullend voedsel –
bloedworm , worm,
made .
Interessant. De toegevoegde drinkyoghurt lokt geen andere onderwaterbewoners en maakt de kroeskarper hongerig.
In het vroege voorjaar wordt aanbevolen om dierlijke componenten te mengen: bloedwormen, maden en wormen. Op dit moment is de kroeskarper “vet aan het worden”.
Het is belangrijk om de kroeskarper niet te veel te voeren. Anders verliest hij, nadat hij heeft gegeten, zijn interesse in aas.
Bij het vissen op kroeskarpers op een feeder in de stroming, waardoor een voergebied ontstaat, moeten de ballen plakkerig zijn. Zodat ze niet meteen verkruimelen bij het raken van het water, maar geleidelijk uitwassen. Goede “hechting” wordt gegeven door klei, aarde van molshopen.
Gebruikt aas en aas
De eiwitcomponent heeft de voorkeur op het moment van opkomst uit de winterslaap van de bewoners van reservoirs, voor het vangen van kroeskarpers die ze gebruiken:
- aarde en mestworm;
- maden en bloedwormen (in de “crucian” vijvers);
- stukjes kruipen;
- schietmotten. Broodje maden
Wanneer de kroeskarper de eerste greens proeft (meestal is dit mei), dan wordt plantaardig aas aanbevolen:
- erwten;
- gekookte gerst;
- broodkruim;
- taart.
De aroma’s zijn zoete geuren: knoflook, cacao, frambozen, anijs. Bij het rollen van deeg, broodkruimels, kun je eerst je handen smeren met Vietnamese “Star”. “Gouden” kroeskarper is actief wanneer het water opwarmt tot 10-12 graden.
In het voorjaar vangen ze kroeskarpers met verschillende soorten materiaal: een
klassieke dobber , een Bolognese hengel en zelfs een spinhengel. Feedervissen, als een geavanceerd type bodemgerei, is ook relevant. Nadat de bewegingsroutes van karpers zijn berekend, worden voedervallen gemaakt.
Verzamelen van feedergerei voor het vangen van lentekarpers
Er wordt rekening gehouden met de kenmerken van het stuwmeer en het gedrag van de bewoners. Het wordt aanbevolen om inactieve kroeskarpers te vissen met uitgebalanceerde, delicate rigs, dunne lijnen en kleine haken. Verder, als de vissen geïnteresseerd zijn, schakelen ze over op zelfsluitende assemblages met duurzame koorden en lijnen.
hengel
Een hengel met een lengte van 2,7-3,6 meter wordt geselecteerd afhankelijk van de visomstandigheden: de aanwezigheid van een stroming, werpafstand, de locatie van kust- en kustvegetatie. De proefblanco varieert tussen 30-80 gr. Grote geleideogen, verwijderbare quivertips worden aanbevolen. De staafstructuur moet een goed informatiegehalte hebben in stilstaand water en op stroming.
Spoel
Bij het vissen met een feedergerei wordt de haspel in de regel genomen in de maat 2000-2500 met lage zijkanten voor een ongehinderde afdaling van de lijn. Overdrachtmechanisme met een waarde niet hoger dan 1: 4. Met de mogelijkheid om een prooi en een feeder te krijgen. Aanbevolen aantal lagers 4-6, sterk instelbare frictierem. Voor beginnende feeders is uitrusting met een baitrunner wenselijk.
Vislijn
Vlechten hebben de voorkeur om de volgende redenen:
- weinig rek, gevoelig voor beten;
- dun en duurzaam, minder “zeil” in de onderwaterstroom.
Diameter: 0,14-0,18 mm.
Feeder collectie feeder
Het is geselecteerd met een gewicht in de regio van 40-60 gram. Het vissen in het vroege voorjaar op kroeskarper met een feeder houdt in dat u in ondiep water werpt, dus feeders worden gebruikt met een
- Symmetrisch knoopsgat . Het is gemaakt met een diameter van 25-30 cm van een monofilament met een dikte van 0,25-0,27 mm. In dit geval beweegt de feeder vrij langs het touw. Het nadeel van de tuigage is de mogelijkheid van overlap met de lijn.
- Asymmetrisch knoopsgat . Hetzelfde materiaal en dezelfde afmetingen van het koord, maar de lijn is op afstand van de hoofdlus geplaatst met een gevlochten “pigtail”. Dit ontwerp minimaliseert overlappingen.
- Rig Gardner (Paternoster) . Het wordt beschouwd als een klassieker in het feedervissen. Installatie betreft de locatie van de lijn boven het voer. Handig bij het werpen naar een modderige bodem, wanneer de “tafel” onder water staat en het aas hoger ligt.
- openen . Het onder- en bovendeel zijn niet voorzien van schotten. Bij het raken van de bodem verspreidt het aas zich snel. Ze worden gebruikt om een voedselgebied te creëren en in stilstaand water.
- Half gesloten . Het onderste uiteinde is geperforeerd, wat leidt tot geleidelijke uitspoeling van de samenstelling in de onderwaterstroom en de vorming van een achterstevenpluim.
- “Springs” Gemaakt in de vorm van een spiraal. Ze zijn licht van gewicht en worden gebruikt bij het vissen in vijvers, meren en stuwmeren met een zwakke stroming. Feederveer – voor feedervissen
leiband
Ontworpen om te voorkomen dat de hoofdlijn alle tuigage verliest.
Interessant. Kroeskarper is een voorzichtige vis, dus met dit kenmerk wordt rekening gehouden bij het kiezen van een lijn. Hoe banger de prooi, hoe langer de bocht.
Optimaal voor feedervissen wordt beschouwd als een segment van 50-60 cm monofilament met een dikte van 0,14-0,16 mm.
Haken
Ze worden geselecteerd afhankelijk van het aas of aas:
- nr. 14-8 voor vegetatie (erwten, Alkmaarse gort, maïs, broodkruim);
- nr. 10-6 met een lange of middellange onderarm voor een regenworm;
- Nr. 14-10 zijn geschikt voor maden;
- Nr. 16-14 de bloedworm wordt aangebracht.
Tactieken voor het vangen van kroeskarpers op een feeder in het voorjaar
Nadat ze de plaats van vissen hebben gekozen, beginnen ze de bodem te onderzoeken met de “tikkende” methode. Hiervoor wordt een
markeringsgewicht gebruikt dat qua gewicht gelijk is aan de gevulde trog. De cast wordt voor u uitgevoerd (hoek 0 graden) tot de maximaal mogelijke afstand. Nadat de lading de bodem heeft bereikt, sleept u de markering 1,5-2 meter met de staaf en brengt u de punt van de plano in een hoek van 45-90 graden ten opzichte van de oorspronkelijke, waarbij u het horizontale vlak observeert. Ze observeren de punt en luisteren naar de sensaties “in de hand”:
- tikken geeft een rotsachtig gebied aan;
- een strakke beweging is mogelijk op klei, slib;
- zelfs uitrekken – zand.
Na het trekken en opwinden van de lijn wordt een scherpe verticale ruk gemaakt met de hengel. Het gewicht in het water wordt omhoog gegooid (zonder het oppervlak te verlaten) en het tellen begint. Eindigt wanneer de onderste markering is bereikt. Dan de volgende penetratie, enz. Zo wordt de dieptemeting uitgevoerd.
Belangrijk. Het aftellen moet elke keer hetzelfde zijn. Ervaren vissers gebruiken de snelste, waarbij er geen pauzes zijn.
Door de plaats van gieten en bereik te veranderen, wordt de topografie en structuur van de bodem bepaald. Het vangstpunt wordt geschetst. Het is handig om de richting te “fixeren” volgens het oriëntatiepunt aan de andere kant. Er wordt voorlopig een voerzone gecreëerd, hiervoor wordt het aas 10-15 keer naar de geselecteerde plaats gestuurd.
