Doe-het-zelf feeders om te vissen, zelfgemaakte bronnen voor zomer- en wintervissen met en zonder stroom, zelfgemaakte kormaks uit een fles, bronnen, kurken en andere opties met een foto. Als er wordt gevist op een vreedzame vis die met behulp van geur voedsel zoekt, proeft, dan helpt zoiets als aas vooral bij dit vissen. En met feeders kunt u het gebruik van aas zo effectief mogelijk maken. Helaas heeft de winkel niet altijd de nodige kormaks, en die zijn niet goedkoop. Daarom maken vissers vaak doe-het-zelf visvoeders. Laten we eens kijken wat zelfgemaakte visvoeders zijn en hoe ze thuis of zelfs direct aan de vijver kunnen worden gemaakt. Als er karpers bovenop een laag gras worden gevangen, doet zo’n zelfgemaakte visvoer gewoon wonderen. Door zijn grootte en zwakke negatieve drijfvermogen hangt hij aan de trilharen van het hoornblad, waardoor de haak niet te diep wegzakt. Ze trekt een crucian aan met een geur, maar hij vindt niets anders dan een mondstuk waarop hij pikt. Zelfgemaakte feeders voor het vissen uit plastic flessen voor dobbervissen worden vaker gebruikt in de stroming. Ze maken zo’n zelfgemaakte feeder om te vissen van vierkante flessen met een platte bodem. Ze worden geïnstalleerd in het visgebied, wanneer het aas gemakkelijk door de stroom kan worden meegevoerd – bijvoorbeeld als gierstpap wordt gebruikt met een kleine hoeveelheid paneermeel. In dit geval wordt de feeder ongeveer tegenover de visser geïnstalleerd. Vervolgens werpt hij het aas zo uit dat de tuit zo lang mogelijk bij de feeder blijft en op de aasplek die ontstaat als het voer eruit wordt gespoeld. [caption id="attachment_14065" align="aligncenter" width="550"] Er zijn ook compactere opties voor zo’n feeder – bijvoorbeeld met behulp van een net waarin aanvullend voedsel wordt gegoten. Zoals de praktijk heeft aangetoond, geven ze echter te inefficiënt aas dan in het geval van een fles, eerst – te actief, en dan – heel zwak. Zelfgemaakte feeders voor het vissen op de ring lijken erg op degene die eerder werden beschreven voor het vissen met een dobber of op een feeder. Ze kunnen echter een groter volume en gewicht hebben, omdat ze niet met de hand vanaf de kust hoeven te worden gegooid, maar verticaal vanaf de boot worden neergelaten. Een feeder voor het vissen op een ring moet een grote voercapaciteit hebben en actiever voedsel geven, omdat het hier herhaaldelijk kan worden verhoogd en bijgevuld, en een grote stroming ver van de kust kan het voedsel actiever wegspoelen. Je kunt een feeder maken met een net om met je eigen handen te vissen van een oud luchtfilter van een vrachtwagen, zoals KamAZ. [caption id="attachment_14066" align="aligncenter" width="500"] In tegenstelling tot feeders die zijn ontworpen voor dobbervissen vanaf de kust, kan zo’n feeder worden gemaakt van een gewoon fijnmazig net, bijvoorbeeld van een oud schepnet. Aan de onderkant moet je de last laten zakken, die aan het touw is bevestigd. En maak op enige afstand het net vast en knoop het vast zodat het verticaal in de waterkolom staat. Helaas kan zo’n doe-het-zelf feeder gemaakt van stoffen gaas van korte duur zijn. Er zijn veel gevallen waarin ze tijdens het vissen werd verscheurd en er niets was om haar door te vervangen. Maar dit is de gemakkelijkste optie van allemaal. Dit is de grootste klasse feeders die in gebruik is. Ze zijn in de regel met het vistuig verbonden en zijn ook een dobber. Niet ver van de feeder is een haak met een mondstuk. De vis komt, aangetrokken door de geur en smaak van het aas, en pakt dan het aas. De eenvoudigste manier om veren te maken, is dat deze feeders het gemakkelijkst met uw eigen handen te maken zijn, ze worden gebruikt om te vissen in stilstaand water en in een kleine stroming. [caption id="attachment_5510" align="aligncenter" width="616"] 
Zelfgemaakte feeders voor de stroming
Feeder uit een plastic fles voor het vissen op de stroming [/ caption] Hier gebruiken ze zeer vergelijkbare feeders als die gebruikt worden voor het vissen op de ring. Ze hebben een grote voercapaciteit, ongeveer 2-3 kilogram aas, en een dobber, waarmee de visser ongeveer kan traceren waar hij de voerkorf heeft om haken bij het bedraden te voorkomen. Ook is er een touw waarmee de feeder aan wal wordt getrokken. Ze werpen het meestal niet ver – ongeveer op een afstand van de lengte van de hengel. Het heeft geen zin om verder te werpen, het doel is om vissen naar de kust te lokken, en niet andersom. De eenvoudigste feeder voor het vissen in water over de baan kan worden gemaakt van een plastic waterfles. Een fles van 3-5 liter is vereist, niet minder. Er worden met een soldeerbout, boor of mes verschillende gaten in gemaakt, ongeveer 1 cm groot. zodat ze aan alle kanten ongeveer 20-30% van het oppervlak van de feeder uitmaken. Als de pap in de loop te snel wordt weggespoeld, is het misschien niet genoeg tot het einde van het vissen, en als het te langzaam is, trekt het geen vis aan. Vervolgens worden er verschillende kiezels door de nek geladen – ze houden de feeder op één plek dicht bij de bodem. Na het gieten van de pap met een trechter. Feeder van een plastic fles om te vissen om te vissen op een feeder, donk, spinhengel: https://youtu.be/YAm7lA5qqAk Draai vervolgens de nek en knoop het touw vast. Aan het ene uiteinde van het touw is een stuk schuim bevestigd – het zal als vlotter dienen. Op een afstand die ongeveer gelijk is aan de diepte van het vissen vanaf de dobber, wordt een feeder bij de nek vastgebonden. Daarna wordt deze hele structuur gegooid waar ze zullen worden opgevangen, waarna een touw aan de oever wordt vastgemaakt om het gemakkelijker te maken om het eruit te trekken. Touw,Feeders voor ringvissen
De feeder van het filter kan zowel voor de winter- als de zomervisserij worden gebruikt [/ bijschrift] Eerst moet je het gaasframe eruit trekken. Het is stevig, staat rechtop, heeft een deksel dat gemakkelijk doof gemaakt kan worden. Eerst moet het worden gewassen van besmetting. In het onderste deel van het frame is een zwaar loden gewicht gegoten in de vorm van een plaat. Tijdens het gietproces wordt er een staaf met een lus aan de bovenkant in gestoken. Een vislijn of een dikke lijn zal eraan blijven kleven. Het gaas zal dus niet verslechteren en vervormen wanneer het wordt opgetild. Vervolgens wordt de pap stevig in het net gestopt en wordt er een deksel op gemaakt, dat de feeder goed moet sluiten.Zelfgemaakte feeders voor bodemvissen
Hoe maak je een doe-het-zelf hengel met een veervoeder
Het antwoord is simpel: gebruik een zelfgemaakte veer. Vissers maken ze zelf en wikkelen ze van zachte dikke draad. Het moet vanaf de lolly aan de staaf worden bevestigd en door het midden van de veer gaan, waardoor de vislijn wordt geregen. Om te voorkomen dat de staaf eraf valt, is deze aan de uiteinden enigszins afgeplat, gesmolten met een aansteker. 
Indien gewenst kan elk gewicht op zo’n feeder worden geïnstalleerd, zodat deze sneller de bodem bereikt – meestal is het een bal met een gat. Het is handiger om de bal in het midden te plaatsen – dus in de feeder helpt het voedsel vast te houden, de veer kan een grotere diameter hebben.
Helaas kan de veer niet altijd effectief worden gebruikt. In principe werkt het goed in de onbeladen versie voor kroeskarpers. Hij ligt op het oppervlak van een dikke laag gras en zakt niet te diep weg, waardoor hij alle kanten op kan lokken. Op een modderige bodem zal het bijvoorbeeld niet erg goed zijn, en hier komen verschillende flatfeeders te hulp. Je kunt ze ook zelf maken.
Platte zelfgemaakte Kormac
Het is het gemakkelijkst om met uw eigen handen een platte feeder te maken om te vissen – de zogenaamde “kurk”. 
Om dit te laten gebeuren, moet de kurkbelasting minimaal 50 gram zijn. Een kurk is een zelfhakende feeder.
Helaas zakt een zware kurk vaak helemaal weg in de zachte modder en het gras. Een modernere, verbeterde versie van de kurkaanvoer is de banjoaanvoer. Aan de onderkant is een gewicht bevestigd, dit keer met twee schroeven, weg van het midden. Vervolgens wordt een buis van een lolly door het midden gevoerd, dat op verschillende manieren wordt gefixeerd: bijvoorbeeld door te solderen met een gewone soldeerbout, door de rand van de kurk te smelten. Er zal een lijn doorheen gaan. Daarna kan het al worden gebruikt – dit is een hengelvoeder met één haak en een glijdende onderlijn. Het heeft een groot nadeel: het heeft slechte vliegeigenschappen, hoewel het goed op de bodem ligt en niet noodzakelijkerwijs een grote massa heeft, wat gecontra-indiceerd is voor het vissen op een modderige bodem. Een meer perfecte feeder zou een flat feeder feeder zijn.
Feeder feeder plat type
Een platte feeder om te vissen, waarvan de vervaardiging hieronder wordt beschreven, heeft een platte bodem en daar bovenop bevinden zich ribben die het aas vasthouden. Het heeft een glijdend ontwerp, zoals de banjo, maar heeft geen zijkanten. Hierdoor geeft ze sneller voer waardoor ze vissen beter kan lokken, maar tegelijkertijd verbruikt ze meer voer. De eenvoudigste doe-het-zelf platte feeder kan worden gemaakt van een platte zinklepel van een glijdend type. De productieorder is:
- Een draad met een diameter van 1,5-2 mm wordt in het centrale kanaal voor de vislijn gestoken.
- Het zinklood is geklonken met een hamer om het breder en platter te maken. Dan wordt de draad eruit getrokken.
- Markeer ongeveer elke 5 mm aan de zijkanten van de toekomstige feeder-sleuven met een diepte van 1-1,5 mm en maak ze. Ze lopen tegenover elkaar.
- Verschillende beugels zijn gemaakt van 1-2 mm draad en in de sleuven gestoken, die het bovenframe van de feeder vormen.
- Beugels worden met een beitel in de sleuven geklonken.
Zo’n feeder doet zijn werk vrij goed en geeft tegelijkertijd beter voedsel af dan feeders met een plastic deksel.
Er moet aan worden herinnerd dat platte feeders hun functie zo goed mogelijk zullen vervullen met een klein gewicht aan zinklood, tot 40 gram. Met een groot gewicht beginnen ze in zacht slib te vallen.
Zelfgemaakte feeders voor bodemvissen op de stroming
Zelfgemaakte feeders voor het vissen in de stroming moeten een grote massa hebben om de uitrusting op één punt op de bodem te houden, en ook langzamer voedsel geven dan die ontworpen voor stilstaand water. Een van de beste feeders om de stroming te vangen is de “chebaryukovka”, genoemd naar Igor Chebaryukov. Dit is een voorbeeld van een feeder die je met je eigen handen kunt maken van plastic flessen. Eerst wordt een lading genomen – in de originele versie was het een loden plaat. Vervolgens maken ze het bovenste gedeelte – ze halen een strook plastic uit de fles en wikkelen er een cilinder uit. Ze worden in de feeder geklemd en klemmen tegelijkertijd de veer vast waarop deze wordt bevestigd. Daarna worden met een soldeerbout gaten in het bovenste gedeelte gemaakt. Dit kun je van tevoren doen met een boormachine. Zelfgemaakte feeder “chebaryukovka” om te vissen op de stroming op de feeder, donka:
Voederbakken voor de wintervisserij
Dit zijn feeders die worden gebruikt bij het vangen van vis onder het ijs. Ze zijn voornamelijk ontworpen om met levend aas te werken, maar in sommige gevallen gebruiken ze ook pap. Voor dat laatste kunnen feeder-feeders worden gebruikt, die ofwel aan de onderkant kunnen worden uitgeschud of in de waterkolom kunnen worden gehouden, zodat ze geleidelijk voedsel vrijgeven. Een zelfgemaakte kiepwagen is ontworpen om bloedwormen of ander voedsel op de bodem van het visgebied uit te schudden. 
