Dobberuitrusting is een van de tools voor het wintervissen. In de winter kun je met wisselend succes een praalwagen vangen, en het resultaat hangt niet alleen af van de bereidheid om een tijdje boven het gat te zitten, maar ook van een serieuze voorbereidende voorbereiding.
- Winter float tackle – algemene informatie voor beginners
- Hoe kies je een hengel voor ijsvissen met een dobber?
- Wikkelen
- Lijnselectie – waar moet u op letten?
- Hoe u een dobber kiest voor wintervissen: foto’s van populaire opties
- Float “Flower” – een interessant ontwerp voor kenners van wintervissen
- Dobber “Tulp” voor wintervissen
- Dobber “Kamille”
- Dobber “Vlinder”
- Scheiding van drijvers door parameters
- Laden van vlotteruitrusting
- Haken
- Andere hulpstukken nodig
- Installatie en montage van een winterdrijfstang
- Gereedschapsfouten
- Instelling – verschillende soorten belading van een winterdrijfstang
- Drijven over water
- Onder water drijven
- Twee drijvers
- Composiet drijvers
- Verschillende apparatuur
- Voor het vissen op verschillende dieptes
- voor de stroom
- Voor verschillende vissen
- Gebruikt aas en aas voor verschillende vissen
- Aas om te vissen met dobberuitrusting
- IJsvistactieken
- Поделиться ссылкой:
Winter float tackle – algemene informatie voor beginners
De verschillen tussen winterdobber en zomeruitrusting zitten niet alleen in de grootte van de hengel en de lengte van de vislijn, maar in de vorm en het gewicht van de dobber, in de manier van laden, de lengte en locatie van de loden, en nog veel meer. Er zijn ook verschillende manieren van “werken” met een hengel, methoden van haken en het bespelen van de prooi. Zo werkt een bobbervisserij over het algemeen in de winter:
- Het aas lokt aan de haak.
- De uitgeruste lijn wordt ondergedompeld in het water.
- Zodra het lood de bodem raakt, wordt de vlotter aangepast door beweging langs de lijn zodat deze 1,5-2 cm van het oppervlak in het water duikt.
- Zodra de visser zelfs maar een lichte beweging van de vlotter opmerkt, maakt hij een zwaai – een scherpe, maar niet sterke ruk met de hengel.
- De visser voelt met zijn hand de belasting op het visgerei en begint langzaam aan de lijn te trekken en de gevangen vis naar het gat te brengen.
- In een poging de randen van het gat niet aan te raken met de vislijn, wordt de vis uit het water getrokken.
Het proces van vissen kan bepaalde moeilijkheden veroorzaken, aangezien zelfs een lichte aanraking van een dunne lijn aan de rand van het ijs kan leiden tot het breken en het verliezen van een prooi. De float ijs hengel is inclusief:
- staaf (bestaat uit een zweep en een handvat);
- spoel (eventueel);
- staan (eventueel);
- vislijn;
- zinklood en (of) opvulling;
- riemen (eventueel);
- vlot;
- aas haak of jig.
De lijn wordt met een waarschuwing bij de uitrusting geleverd, omdat er enkele vismethoden zijn waarbij de lijn niet wordt gebruikt.
Het apparaat is een winterhengel. Winterhengel
Hoe kies je een hengel voor ijsvissen met een dobber?
De belangrijkste componenten van elke hengel voor winteruitrusting zijn een korte flexibele zweep en een strakke handgreep. Op de zweep kunnen ringen worden geplaatst om de lijn te passeren en een knik wordt vastgezet. Het handvat is gemaakt van lichtgewicht, niet-zinkend materiaal. Voor fabrieksproducten is het licht plastic of kurk, voor zelfgemaakte staven is het dicht schuim of hout. In sommige regio’s van Siberië wordt berkenschors gekookt in kokend water gebruikt om het handvat te maken. Onder invloed van hoge temperatuur vouwt de bast zich op tot een dichte rol, waaruit na afkoeling elk object kan worden gesneden. Het blijkt een lichtgewicht en dicht handvat te zijn dat voorkomt dat de tackle verdrinkt wanneer deze in het water valt. Het verschil tussen hengels wordt bepaald door de aan- of afwezigheid van een lijnhaspel.
- Een “merrieveulen” is een ontwerp met twee steunen aan de voor- en achterkant van het handvat vanaf de onderkant, waardoor het handvat eruitziet als een sportpaard. Steunen hebben een dubbel doel – directe steunen en de plaats van het opwinden van de vislijn tijdens opslag. In sommige weergaven is er een uitsteeksel aan de bovenkant, dat ook bedoeld is om vislijn op te winden. Vaak zijn deze hengels gemaakt met een verwijderbare zweep. [bijschrift id = “attachment_3641” align = “aligncenter” width = “600”]
- ” Balalaika ” – in dit ontwerp is de zweep direct in het haspellichaam ingebouwd en heeft hij ook twee functies – hij dient als handvat en lijnopslag. Het kan zowel met mallen ( opwinder en met een mondstuk) als met drijvers “werken” . De hengel kan worden geleverd met geleiders.
- Hengels met scharnierende haspels . De haspels op dergelijke hengels kunnen gemakkelijk worden verwijderd, en de zwepen met verwijderbare ringen. Met dergelijke oplossingen kunt u een opvouwbare, compacte hengel maken.
Al deze ontwerpen hebben de mogelijkheid om de knik aan het uiteinde van de zweep te bevestigen, en in plaats van ringen kun je cambric gebruiken om de lijn te passeren. Nadat u een hengel heeft gekozen, kunt u overgaan tot de installatie van een winterdrijfstang. Om dit te doen, moet u de benodigde apparatuur ervoor selecteren.
Wikkelen
De uitrusting van een winterdobberhengel kan verschillende soorten haspels bevatten voor het werken met vislijnen. Dit kunnen asloze of axiale haspels zijn voor balalaika-hengels of gemonteerde open inertiële of gesloten draaiende haspels voor andere soorten winteruitrusting.
Details over de
keuze van een molen voor de wintervisserij .
Lijnselectie – waar moet u op letten?
Vislijnen voor de wintervisserij verschillen in sommige opzichten van zomerbossen. De uitrusting van een winterdobber stelt dus hoge eisen aan de vislijn: hoge sterkte met een kleine doorsnede; elasticiteit en tegelijkertijd acceptabele stijfheid; gebrek aan “geheugen”. Het belangrijkste verschil tussen de wintervislijn is de markering “Winter” die op de verpakking wordt aangebracht. Lijnen met deze markeringen zijn over het algemeen dun en kunnen breken als ze verkeerd worden behandeld. Er worden drie soorten lijnen gebruikt bij het uitrusten van een winterdobberhengel: monofilament, fluorocarbon en gevlochten.
Monofilament voor de wintervisserij is het meest populair, gemakkelijk verkrijgbaar en heeft tegelijkertijd een hoge sterkte, goede elasticiteit en stijfheid. Ze kunnen transparant of gekleurd zijn.
Fluorkoolstof… Het belangrijkste voordeel van dit type vislijn is onzichtbaarheid in het water – de vis ziet zo’n lijn niet. Vislijnen hebben ook een aantal nadelen:
- hoge stijfheid;
- broosheid in steile bochten;
- lage sterkte;
- hoge prijs.
Vanwege de hoge kosten worden dergelijke lijnen meestal gebruikt voor de vervaardiging van leads.
Gevlochten lijnen . Koorden zijn duurzamer met een kleinere diameter. De lage rekverhouding maakt de tackle gevoeliger dan andere soorten lijnen. Maar tegelijkertijd kan het gebrek aan rekbaarheid negatief werken, vooral bij het vissen met een korte en harde hengel. Je kunt de lip van de vis breken en de tackle breken als je een onnodig scherpe beweging maakt bij het aanhaken. Bovendien bevriezen de vlechten in de kou, in tegenstelling tot het monofilament. Om deze reden worden ze ofwel met speciale middelen behandeld, ofwel geven ze de voorkeur aan monofilament vislijn voor gebruik in de winter. Een van de merken van winterlijn:
Hoe u een dobber kiest voor wintervissen: foto’s van populaire opties
De dobber voor ijsvissen is een apart en echt grenzeloos onderwerp. Ze worden in een groot assortiment geproduceerd door de industrie, maar ervaren vissers maken bijna altijd winterdobbers met hun eigen handen. Alle wintervlotters kunnen worden ingedeeld volgens de volgende parameters.
- Bevestiging aan een lijn – met een vast bevestigingspunt, glijden, snel wisselen en andere.
- Enkel of samengesteld .
- Drijfopties die van vorm veranderen tijdens het bijten .
Float “Flower” – een interessant ontwerp voor kenners van wintervissen
De bloem is gemaakt van polystyreen met je eigen handen, dit is een dobber voor wintervissen met bloemblaadjes. Er kunnen er 3 tot 6 zijn. Een zeer gevoelig signaalapparaat, het zal zelfs de meest voorzichtige beet niet missen. Voor de beet is het in een halfgevouwen vorm, als de beet “naar beneden” is – het duikt en vouwt nog meer, met een beet “omhoog” – het drijft omhoog en lost op op het wateroppervlak. Aan de linkerkant – de “bijten”-positie, aan de rechterkant – de “niet bijten”-positie.
Dobber “Tulp” voor wintervissen
Het ontwerp is vergelijkbaar met de “Bloem” vlotter, maar de bloembladen zijn in de andere richting gebogen en het heeft een kegelvormig hoofdlichaam. Het werkingsprincipe is hetzelfde als dat van “Bloem”.
Dobber “Kamille”
Float “Chamomile” is de tweede naam van het “Flower” ontwerp.
Dobber “Vlinder”
De dobber “Butterfly” verwijst ook naar het bloemblad, opent bij het bijten, alarmeert en wordt gebruikt voor wintervissen. In tegenstelling tot andere soorten heeft het slechts 2 bloembladen.
Scheiding van drijvers door parameters
Qua vorm is de fantasie van fabrikanten hier onbeperkt: tonnen, kegels, sigaarvormig, met en zonder antenne. In principe maakt de vorm van de dobber niet zoveel uit, het belangrijkste is dat hij goed zichtbaar is in het water en geen aanbeet mist. Voor een goede zichtbaarheid in het water is het geverfd met felle kleuren en voor een hoogwaardige reactie op een beet moet het goed worden geladen. Het
Door de methode van bevestiging aan de vislijn . Vaste drijvers – de lijn wordt door een doorlopend, verticaal gat gestoken. Het wordt bevestigd door een kleine staaf in hetzelfde gat te steken – de antenne. Vaste vlotter, met een doorgang van de lijn:
Composiet… Dergelijke alarmen kunnen uit 2 tot 3 delen bestaan. Een dergelijk ontwerp helpt om de functionaliteit van de drijver te scheiden: het onderste, grote deel is verantwoordelijk voor het laden en het bovenste, kleinere deel voor de reactie op een beet. Het draaischarnier zorgt voor meer oppervlakte van het gevoelige gedeelte – een kleiner bovengedeelte vereist minder inspanning om te bewegen. Daarom heeft dit ontwerp een hogere gevoeligheid dan een enkele vlotter. Samengestelde vlotter, dubbel:
Laden van vlotteruitrusting
Het laden is het belangrijkste element bij het opzetten van een drijver. Dit proces kan het beste worden gedaan op een warme plaats, thuis of in een winterhut. Tackle loading bestaat uit het selecteren van een lood, of lood met ondersteuning, zodat de afgewerkte lijn met volle uitrusting langzaam zinkt. In feite is gewicht de keuze van de gewichtsbalans tussen het draagvermogen van de drijver en het zinklood. De taak van de zinkloods is om de haak met aas naar de bodem of naar de gewenste diepte te brengen. De taak van de dobber is om de visser te informeren over de beet. Een te krachtige dobber en een licht gewicht zullen de beet missen. Een zwakke dobber zal een zwaar zinklood doen zinken, zodat de visser niet alleen de beet ziet, maar ook het signaalapparaat zelf. Het lossen is als volgt: de grootste lading wordt net onder de vlotter geplaatst en vervolgens op een afstand van 50-70 cm er vanaf wordt een pad bevestigd. Het kan bestaan uit een of meer kleine korrels,en het laatste gewicht mag niet dichter dan 4-5 cm van de haak zijn. Correct laden is zo’n toestand van de takel wanneer deze langzaam zinkt en de vlotter 1,5-2 cm van het wateroppervlak hangt. [bijschrift id = “attachment_3636” align = “aligncenter” width = “721”]
Haken
Bij het wintervissen worden middelgrote haken gebruikt, omdat een dikke haak geen zin heeft om op een dunne lijn te breien. Haakopties voor verschillende soorten kunstaas zijn samengevat in de tabel.
| Type aas | Haak nummer |
| Parelgort, maïs, worm | 12, 11 |
| Maggot, caddis vliegt | 16 – 12 |
| Bloedworm | 24 – 18 dun, in kleur geverfd |
| Deeg en ander zacht aas | 24 – 11 met een springveer |
Andere hulpstukken nodig
Zelfs als u meerdere opties voor voorgeladen uitrusting op voorraad hebt, moet u, wanneer u op visreis gaat, de onderdelen van de uitrusting en een kleine tang in voorraad hebben voor eventuele reparatie van het uitrustingsstuk. Een voorraad van verschillende soorten mallen, wartels en knikken zal de visser niet hinderen.
Installatie en montage van een winterdrijfstang
Nadat alle componenten van het tuig zijn voorbereid, gaan ze over tot de installatie van een winterdrijfstang:
- We bereiden de vislijn voor – de lengte is gelijk aan de diepte van het reservoir, vermenigvuldigd met 2 en plus 2-3 meter.
- We winden het op een haspel.
- We halen het door de ringen, doen er een cambric op voor de vlotter en nog eens 2-3 cambric, als de zweep zonder ringen is.
- We laten het door de vlotter gaan als het wordt gebruikt als een niet-verwijderbaar exemplaar.
- We bevestigen een haak of mal.
- We maken het laden met behulp van een set korrels-pellets.
Montage en installatie kunnen als voltooid worden beschouwd nadat 2-3 verschillende rig-opties voor de hengel zijn voorbereid. Bijvoorbeeld voor het vissen in stilstaand water en voor een water met stroming. Het verschil in waterlichamen beïnvloedt het gewicht en de gevoeligheid van de uitrusting. Gebruik voor stilstaand water een dunnere vislijn met een haak of mal aan het uiteinde. Vissen op de stroming vereist een dikkere lijn en het gebruik van lijnen, wat een krachtiger dobber en een zwaardere lading betekent. Installatie van een winterdrijfstang – hoe je de tackle stap voor stap monteert duidelijk in de video: https://youtu.be/hU2PjNf_rQQ
Gereedschapsfouten
Niemand is immuun voor fouten, maar het vermogen om snel en zonder verlies ermee om te gaan, en onderscheidt een ervaren visser van een beginner. De meest voorkomende fout bij het optuigen is de verkeerde selectie van het “float-sinker”-paar. Verkeerde haakmaat – proberen een klein aas op een grote haak te “zetten”. In het geval van het voorbereiden van uitrusting voor het vissen op de stroming, kunt u een fout maken in de lengte van de lijnen en hun locatie op de hoofdlijn. Een echte visser zal nooit stoppen vanwege een fout, zal proberen, experimenteren en uiteindelijk de benodigde uitrusting vinden.
Instelling – verschillende soorten belading van een winterdrijfstang
Voor verschillende visomstandigheden gelden verschillende instelmogelijkheden. De stroming van water of stilstaand water, de bodem bedekt met algen of slib, de verwachte vissoorten en vele andere factoren – dit alles wordt in aanmerking genomen bij het opzetten van de uitrusting.
Drijven over water
Een optie voor het opzetten van uitrusting voor het met stromend water vangen van grote vissoorten in rivieren en andere wateren. Bij het opzetten moet rekening worden gehouden met het gewicht van de lijnen, evenals met de druk van het water op de uitrusting. Het gebruik van een glijdend zinklood is mogelijk. Er worden grote, krachtige drijvers en zware zinkers gebruikt die kunnen voorkomen dat de uitrusting door de stroming afdrijft. Sterke, dikke hoofdlijn.
Onder water drijven
Vissen in stilstaand of zittend water. Het is niet alleen ondergedompeld om te voorkomen dat de dobber in het ijs bevriest, het hoofddoel is een hoogwaardige, nauwkeurige instelling van de uitrusting voor het vangen van voorzichtige, sedentaire vissoorten.
Twee drijvers
Ook geschikt voor het vissen in stilstaand water. Voor zeer nauwkeurige afstemming voor zeer lichte hapjes. De hoofddrijver draagt de lading van de tackle en de kleine is verantwoordelijk voor de beet.
Composiet drijvers
De belangrijkste taak is het vangen van bodem- en bodemvissoorten. Het vermogen om te reageren op zowel het optillen als het laten zakken van het aas, evenals het naar de zijkant schuiven van het aas.
Verschillende apparatuur
De basisregel bij het uitrusten van een winterhengel is de onmogelijkheid om voor alles één universele uitrusting te maken. De tackle moet anders zijn omdat het in verschillende omstandigheden werkt.
Voor het vissen op verschillende dieptes
De beste oplossing bij het vissen op onbekende diepten is het gebruik van een glijdend lood. In dit geval is het snoer zo bevestigd dat het binnen bepaalde grenzen vrij langs de hoofdlijn kan schuiven. Dus, door de lijn door het zinklood te leiden, past u de locatie van de haken of lijnen in de diepte aan.
voor de stroom
Het belangrijkste hulpmiddel bij het vissen in wateren met een zwakke stroming is een takel met een afleider. Aan het einde van de hoofdlijn, in een beweegbare loop-to-loop-methode, wordt een gewicht van maximaal 7 gram vastgezet. De riem is op dezelfde manier vastgemaakt – de riem beweegt vrij in de lus. Dit type bevestiging draagt bij aan een verandering in de visdiepte. Voor sterke en gemiddelde stroming wordt een visgraat gebruikt – 2-3 riemen van 15-35 cm lang, stevig bevestigd aan de hoofdlijn. De afstand tussen de bevestigingsmiddelen moet 3-5 cm langer zijn dan de lengte van de lijnen zelf.
Voor verschillende vissen
Het visras dat bedoeld is om te vissen is ook van groot belang. Elk ras heeft zijn eigen generieke manieren van voeren, daarom lijkt de opstelling van het vistuig om het te vangen niet erg op dat van andere.
De voorn staat op gemiddelde diepten met een wisselende topografie. Er wordt een takel met 2 haken gebruikt – de ene is de onderkant, de tweede is een riem, die zich boven de onderkant bevindt. ijsvishengel
Brasem kan op verschillende diepten actief zijn. Eerst “probeert” het het aas en pas dan, na een tijdje, slikt het het door. Het vissen op brasem in de winter vereist een zeer fijne afstemming van het materiaal en een onmiddellijke reactie op de geringste beweging van de dobber.
Karper– in principe neemt het voer alleen van de bodem. Voor hem is een bodemhengel het meest effectief.
Gebruikt aas en aas voor verschillende vissen
Bloodworm is een veelzijdig aas voor elke vis. Maar er zijn andere soorten aas:
- made;
- worm;
- mormysh;
- griesmeel prater.
Aas is, net als het hele proces van vissen, een individuele zaak. Het is bijna onmogelijk, vooral op een onbekende watermassa, om te raden met het aas. Grondvoer is niet minder belangrijk voor succesvol vissen.
Aas om te vissen met dobberuitrusting
Grondvoer is bijna altijd nodig. Het is echter heel gemakkelijk om het te overdrijven bij het vissen in de winter, de taak is om de vis aan te trekken, niet om hem te voeren. Het is noodzakelijk om van tevoren aanvullende voedingsmiddelen toe te passen, zodat de geur ervan zich door het reservoir verspreidt. De standaardgrootte van aanvullend voedsel is het volume dat gelijk is aan de grootte van de gebalde vuist van een volwassen man. De tijd vanaf de onderdompeling van aanvullend voedsel tot het begin van het vissen is 15-20 minuten. 
in de winter, maar het is belangrijk om het niet te overdrijven [/ caption]
IJsvistactieken
De basis van wintervistactieken is constant experimenteren en het vinden van die componenten wanneer de aanbeet meer of minder zeker is: experimenten zijn nodig met aas, tuigage en visplaats. Een belangrijke regel is om zoveel hengels te installeren als je kunt bijhouden. De vis gaat niet naar de gelokte plaats – probeer het op een andere plaats en kom dan terug. Vis – “kameraad” traag, houdt niet van haast. Haalt geen winst uit de bodem – probeer het aas op te pakken, schakel over naar een leash rig. Er zijn veel opties, je moet ze constant proberen – een simpele zit boven het gat kan je zonder een vangst achterlaten. Concluderend kunnen we zeggen – nee, het meest praktische artikel zal je leren hoe je beter kunt vissen dan zelfs een uitweg op het ijs het zal doen. Communiceer met ervaren vissers, volg hun gewoonten, denk na, experimenteer en het geluk staat aan uw zijde.
