Łowienie sandacza w regionie Leningradu – mapa łowisk, fot.

W regionie Leningradu sandacz żyje w Zatoce Fińskiej, jeziorze Ładoga, Vuoksa, kilku rzekach i wielu jeziorach. Należy od razu powiedzieć, że jeśli gdzieś mieszka sandacz, wcale nie oznacza to, że można go tam złowić nawet w niewielkich ilościach. Sandacz charakteryzuje się sezonowymi migracjami i zimowaniem, a procesy te zależą od zbiornika, w którym żyje drapieżnik z kłami. Na mapie online zbiorniki regionu Leningradu, w których można złowić sandacza:

Zatoka Fińska to główne łowisko sandacza w regionie Leningradu

Szczególnie licznie występują tu sandacze, które ku uciesze wędkarzy są aktywne przez cały rok. To prawda, że ​​rozmiar nie podoba mu się, podobnie jak liczne ograniczenia.

Uwaga! W zbiornikach obwodu leningradzkiego dopuszcza się usunięcie 5 okazów sandacza o długości co najmniej 40 cm, a długość mierzy się od końca pyska do początku łuski ogonowej. Ponadto istnieje wiele ograniczeń dotyczących miejsc, w których można łowić ryby i czasu wprowadzenia zakazu: w Zatoce Fińskiej od 20 maja do 1 lipca, w innych akwenach wodnych – od łamania lodu do 15 czerwca.

Główne miejsca połowu sandaczy latem to:

1. na trasie : od Sestroretsk do Serovo wzdłuż północnego wybrzeża, od Peterhof do tamy i od tamy do Lebyazhy wzdłuż południowego wybrzeża. Możesz także łowić ryby w Zatoce Wyborg;
2. na silikonie (guma piankowa, manduły ): rejon zapory od strony północnej i południowej, Park 300-lecia Sankt Petersburga, zatoka przy wyjściu z kanału Kanonersky, zatoka Wyborgsky.

Wszędzie kąsają małe sandacze. Okresowo pojawiają się ryby o dopuszczalnych rozmiarach. Tylko w Kanale Kanonerskim w pobliżu toru wodnego można złowić okazowego sandacza.

Jaki sprzęt i przynęta są potrzebne do połowu sandaczy w Zatoce Fińskiej, w szczególności na tamie i kanonie

Jeden zestaw sprzętu, bez względu na to, jak bardzo starasz się zaoszczędzić pieniądze, nie wystarczy. Faktem jest, że na tamie pojawiają się okresowo prądy o różnej sile i kierunku. Od czego to zależy, nikt nie wie. Z reguły prąd płynie z miasta do morza, ale zdarza się też odwrotnie. Przepływ może powstać niemal natychmiast lub stopniowo zanikać w ten sam sposób. Ale siła prądu może być różna, dlatego potrzebne są
wędki spinningowe o różnej mocy. Należy być z górną przynętą ciasta do 28-35 gramów. Możliwe jest lekkie przeciążenie wirowania, teraz wszystkie produkty są wykonane z marginesem bezpieczeństwa. Drugi powinien mieć najlepszy test na przynęty do 56 gramów. Ci, którzy używają
kołowrotków castingowychłowione są zazwyczaj na jeszcze mocniejsze wędziska, ponieważ ich odległość rzutu nie zależy od grubości żyłki. Teraz w sprzedaży dostępne są niedrogie wędki spinningowe o dość wysokiej jakości. W przypadku kanału Kanonersky wymagane są pręty z testem 20-48 gramów. Prąd nie zmienia się tak bardzo i zawsze można wybrać kąt rzutu, gdy ciężar przynęty jest wystarczający.
Sandacz złowiony w rejonie kanału Kanonersky [/ caption]

Ważny! Jeśli rzucasz przynętę bezpośrednio pod prąd, ciężar ładunku z przynętą powinien być jak największy. Czasami jednak lepiej rzucać na boki „do rozbiórki” – może to sprowokować rybę do gryzienia.

Kolejnym elementem wyposażenia jest kołowrotek.
Kołowrotek powinien mieć rozmiar 2500-4000 zgodnie z klasyfikacją Daiva i Shimano. Kołowrotek wymaga niezbędnej mocy, płynnego nawijania linki i dobrej funkcji tarcia. https://tytkleva.net/lovlya-xishhnoj-ryby/spinning/komplektuyushhie-i-montazh/kak-vybrat-katushku-dlya-spinninga.htm
Pleciony przewód… Rzeczywiste obciążenie zrywające powinno wynosić około 8-10 kg. To, co jest napisane na opakowaniu, może nie mieć nic wspólnego z rzeczywistością. Jeśli sprzedawca na to pozwala, możesz zawiązać zwykły węzeł, zwilżyć go i mocno pociągnąć za końce. Jeśli sznur się zerwie, to nie jest właściwa rzecz. Ale trzeba zobaczyć, że nie jest za gruby. Ciągnięcie łodzi z kotwicą na linie w przypadku haka również nie wchodzi w grę. Sznur powinien się zerwać, ale pod dużym obciążeniem. Chociaż często można podpłynąć i spróbować odczepić przynętę.

Zdrowy! Przepłyń na przeciwną stronę haka i spróbuj oderwać przynętę – ta metoda czasami działa. Ale lepiej stać tak, aby przewód wszedł do wody pod odpowiednim kątem i delikatnie go pociągnąć. Okazuje się bardziej udany. Nadal możesz zaufać tej szansie. Otwórz dziób szpuli i pozwól sznurkowi swobodnie spływać do wody. Po chwili wyczerp go. Zdarza się, że sam prąd zrywa przynętę z haczyka.

Jako ciężarki większość wędkarzy porzuciła dziś główki jigowe i przerzuciła się na składaną „Czeburaszkę”.
Przynęty silikonowe są coraz częściej wyposażane na czeburaszki [/ caption] Jest to bardzo wygodne – możesz zmienić przynętę w kilka sekund
… Twister, vibrotail lub ślimak silikonowy można zamontować na haku offsetowym lub podwójnym. W drugim przypadku przynęta trzyma się mocniej, procent zrealizowanych brań jest wyższy, ale haczyki… mogą zrujnować całe łowienie. Odwrotnie jest z człowiekiem offsetowym. Jego tylna część stale zsuwa się ze stopnia haczyka, ale można sobie z tym poradzić albo mocując specjalny silikonowy korek na przodzie, albo mocując tylny koniec przynęty za pomocą przeznaczonej do tego sprężyny. Ale procent sprzedanych kęsów będzie nadal niższy. Dlatego trzeba iść na kompromis – co jest droższe: zwisające przynęty + stracony czas lub mniej złowionych ryb. Nie ma sensu rozprowadzać się przez długi czas w stosunku do przynęt. Wszystko zależy od możliwości finansowych wędkarza. Oczywiście przy słabym zgryzie lepiej gryzie na drodze, ale jeśli zgryz jest średni,im bardziej budżetowy Tioga od Lucky Johna jest w porządku. A czasami pianka może pokazać całkiem przyzwoite wyniki. [identyfikator podpisu = „attachment_11407” align = „aligncenter” width = „1280”]
Japoński Keitech działa na sandacze prawie zawsze [/ caption]
Tioga z Lucky Johna również działa wszelkie wody regionu leningradzkiego. Jedyne różnice będą dotyczyły wagi ładunku. Kolejne pytanie brzmi, jaki rodzaj zestawu złapać. Niewątpliwie jigowanie jest ciekawsze i bardziej dynamiczne, ale czasami sandacz przypomina bardziej melancholijne prowadzenie poziome. A tu naprawdę chcesz – nie chcesz: musisz założyć
smycz typu diver . [identyfikator podpisu = „attachment_1434” align = „aligncenter” width = „700”]
Sandacz na kołowrotku [/ caption] Czasami lepiej jest użyć zestawu drop-shot. Ma wiele zalet – nie jest tak pogmatwany, nie przytłacza wędziska, wiąże się z nieco większą ilością ciężarków, ale jest trudniejszy na drutach, a jeśli sandacz dosłownie „leży” na dnie, to będzie gryźć gorzej. Łowienie na szlaku w Zatoce Fińskiej ma swoje niuanse. Na początku sezonu tj. od 1 lipca, jeśli nie jest gorąco, używa się woblerów, które schodzą jak najbliżej dna. W miarę nagrzewania się wody sandacz unosi się wyżej, a głębokość woblera nie zależy od głębokości w miejscu łowienia, ale od warstwy, w której sandacz stoi. W gorące letnie noce kąsa na woblerach powierzchniowych, nawet jeśli głębokość pod łodzią wynosi 12-15 metrów. Łowienie sandacza w rejonie Leningradu w Zatoce Fińskiej – relacja wideo za październik 2021: https://youtu.be/X3PrIlGbbJs Główne rekomendacje dotyczące selekcji
kolory woblerów są następujące:

• wczesny wieczór – woblery z niebieskim, niebieskim, czarnym grzbietem;
• zmierzch – niebieskie, zielone, woblery o wyraźnie widocznej barwie;
• w ciemności – „trawa cytrynowa”, „ognisty tygrys”.

Minnow dobrze radzi sobie z drganiem przy dnie – tam, gdzie jest sandacz, dlatego warto wybrać modele głębinowe rybek [/ caption]

Interesujący! W Zatoce Fińskiej sandacz łowi się na torze tylko wieczorem, w nocy i wczesnym rankiem. W ciągu dnia jest bierny. W innych zbiornikach wodnych drapieżnik z kłami może dziobać o każdej porze dnia. Nawiasem mówiąc, jig w zatoce jest również doskonale łapany w ciągu dnia.

Zimą w rejonie Leningradu sandacz łowi się praktycznie tylko w Zatoce Fińskiej – w innych miejscach rzadko i stopniowo. Zatoka Fińska na wędkarskiej mapie online:
Jest kilka miejsc popularnych wśród gęsi. Na niektórych można łowić przez całą zimę, na innych okresowo pęka lód i trzeba poczekać, aż znów się podniesie. Spośród tych ostatnich najpopularniejszy jest odcinek zatoki naprzeciwko wyjścia z Kanału Kanonerskiego. Tutaj możesz złapać rybę szkolną i złapać trofeum. Ale sandacz nie przebywa tu cały czas.
Kolejnym miejscem jest tor wodny z Portu Morskiego. Zimą zwykle zamarza, chociaż od czasu do czasu zostaje zhakowany.
Łowią z samego portu (choć jest to zabronione) i do kilku kilometrów wzdłuż toru wodnego. Masowe podejście sandaczy może nastąpić w każdej chwili, ale po wybiciu stada długo trzeba czekać na nowe. Może się zdarzyć, że sandacz już się nie pojawi. Łowienie sandacza w Zatoce Fińskiej w pobliżu tamy – relacja wideo: https://youtu.be/uQhv_Dxuxro I wreszcie Park 300-lecia Sankt Petersburga. Rozległy akwen o najbardziej zróżnicowanej rzeźbie terenu, który przecina lodowaty tor Pietrowski. Sandacz może być wszędzie. Sukces towarzyszy tym, którzy dobrze znają akwen i posiadają jakiś mini-sprzęt do poruszania się po lodzie. [identyfikator podpisu = „attachment_11410” align = „aligncenter” szerokość = „1280”]
Park 300-lecia Sankt Petersburga [/ caption] Sandacz jest stale obecny w Zatoce Wyborg. Łapią go na różne sposoby, latem i zimą. Sandacz z reguły jest średniej wielkości. Sandacz
w Zatoce Wyborskiej [/ caption] Latem często łapie się na torze i, co dziwne, woli woblery korbowe od przynęt o kształcie „strzebla” i „shad”. To ciekawe – łowienie okoni w tym samym miejscu: https://tytkleva.net/rybolovnye-mesta/lovlya-okunya-v-leningradskoj-oblasti.htm Jesienią wielu rybaków jedzie do Wysocka po sandacza. Dogodny dojazd, bliskość miejsca łowienia, tylko ryba jest za mała. Większość ryb z jigami, przypony z rozstawem nie oferują dużej przewagi. [identyfikator podpisu = „załącznik_11406” align = „aligncenter”
szerokość = „806”]Sandacz łowi się w Wysocku, w Zatoce Wyborskiej [/ caption] Niektórzy łowią na raftingu na VIB i całkiem skutecznie. Prawie wszyscy miejscowi rybacy używają uklejki, a ci, którzy łowią na zwykłą uklejkę, radzą sobie znacznie gorzej niż ci, którzy łowią na pion z główką jigową na taką samą uklejkę.
Lepiej złowić sandacza z lodu na pierwszym i ostatnim lodzie. O łowieniu w Zatoce Fińskiej, w tym sandaczy – szczegółowo: https://tytkleva.net/rybolovnye-mesta/rybalka-v-finskom-zalive.htm

Jezioro Ładoga – poszukiwanie i łapanie przystojnego mężczyzny z kłami

Gryzienie sandacza na Ładodze jest krótkotrwałe. W połowie czerwca, a później u ujścia Wołchowa i Świru, można dobrze brać na zestawach jigowych, ale nie zdarza się to co roku. Ujście rzeki Svir na internetowej mapie wędkarskiej:
Po tarle w rzekach sandacz trafia do otwartej Ładogi. Drapieżnik zwykle odpoczywa naprzeciw rzek Wołchow i Syas. Tam łowi się go trollingiem w odległości 10-15 km od brzegu i na głębokości około 10 metrów, ale używa się woblerów o znacznie mniejszej głębokości. Warunki pogodowe nie zawsze pozwalają wędkarzom wyjść do jeziora, więc często wracają z niczym.

Interesujący fakt! Łowiąc trollingiem sandacze szukają echosondy, spoglądając na czujnik temperatury wody. Drapieżnik zwykle zbiera się tam, gdzie woda jest o kilka stopni cieplejsza.

Już w sierpniu w południowej części Ładogi nie ma sandacza. Migruje na północ do szkierów Ładoga. Tam też można go złowić i całkiem skutecznie, ale wymaga to poważnego sprzętu technicznego: dużej łodzi, sprzętu nawigacyjnego, downriggera, łodzi itp., ponieważ szukają drapieżnika na głębokości do 40 metrów. Łowienie sandacza w jeziorze Ładoga i rzece Svir – relacja wideo z łowienia kłami: https://youtu.be/yj69RfY7OfE

Łowienie sandacza na Vuoksa to prawdziwe przeżycie

W rzece Vuoksa i jeziorze jest sandacz, ale to właśnie w rzece łowi się najbardziej godne drapieżniki. 5-8 kilogramów nie jest rzadkością nawet teraz. Łowienie w rzece nie jest łatwe: trzeba odpowiednio ustawić łódkę na nurcie, a może być odwrotnie, określić optymalny kierunek rzutów oraz dobrać odpowiednią wagę ładunku i przynęty, którą drapieżnik będzie lubił skosztować . Głębiny bywają świetne, a nurt silny, więc to, co napisano powyżej o dwóch zestawach sprzętu, w pełni pasuje do Vuoksa.
Ukąszenie sandacza w Vuoksi od połowy czerwca do połowy września. Przez resztę czasu jest nieaktywny.

Ważny! Gryzienie sandacza i innych ryb drapieżnych w Vuoksi jest w dużej mierze zależne od poziomu wody, który jest regulowany przez fińskich sąsiadów z tamą. Generalnie im niższy poziom wody, tym lepiej do łowienia.

Trolling w rzece zwykle nie jest wykonywany ze względu na bardzo trudną topografię dna. Ale w jeziorze Vuoksa łowienie na torze będzie najlepszym sposobem na połów sandacza. Łowią w rejonach przybrzeżnych, zbierając woblery w zależności od sytuacji. Sandacz nie jest duży, rzadko jego waga przekracza 1,5 kg. Łowienie sandacza w regionie Leningradu, Vuoksa – nowy raport 2021: https://youtu.be/nTFrUuo-za0

Rzeki

W tak dużych i stosunkowo głębokich rzekach jak Wołchow i Świr sandacz można złowić nie tylko w pysku po tarle, ale w całym kanale. Istnieją również dwie metody: jig i trolling. Łowi się je na wysypiskach, dołach i innych nierównych terenach. W rzece Narowa, która płynie wzdłuż granicy Rosji i Estonii, występuje sandacz, ale jej wielkość nie jest imponująca. Wejście masowe następuje w pysku, ale ryby są również małe. Newa płynąca granitowymi brzegami Petersburga obfituje w sandacze. Trofea nie są rzadkością. Łapią go nawet wyżej niż miasto, czasem wcale nieźle. W innych rzekach od czasu do czasu spotyka się małą gęś.

Jeziora

Sandacz żyje w wielu jeziorach regionu Leningradu, ale niewielu go tam łowi. Po pierwsze, na wszystkich jeziorach zabroniono używania silników benzynowych, a rosyjscy rybacy już odzwyczaili się od wiosłowania. Dobrze, jeśli jest silnik elektryczny, który choć jest zabroniony, to Służba Nadzoru Rybołówstwa praktycznie na niego nie reaguje. Po drugie, trzeba bardzo dobrze poznać akwen i zwyczaje miejscowego sandacza. Więcej informacji na temat łowisk w regionie Leningradu można znaleźć w materiałach naszych ekspertów-praktyków: https://tytkleva.net/rybolovnye-mesta/rybalka-v-leningradskoj-oblasti.htm Na przykład w jeziorze. Miło jest złapać go na jig na głębokości 25 metrów, na jeziorze. Gladyshevsky gryzie tylko naprzeciwko ujścia rzeki Velikaya, nad jeziorem. Drapieżnik Krasnogvardeysky jest złapany tylko w jednym miejscu. Dlatego ci wędkarze, którzy opanowali łowienie sandacza jeziornego, są w korzystnej sytuacji.Nie są tak bardzo zależne od warunków pogodowych – w końcu jezioro to nie Ładoga ani Zatoka Fińska. Znają najlepszą pogodę na wędkowanie. Mają o rząd wielkości mniej konkurentów. Nie muszą eksperymentować: włóż odpowiednią przynętę i idź. Oprócz sandacza często spotyka się szczupaki i to nierzadko sporych rozmiarów.
Tak więc sandacz w rejonie Leningradu można złowić w różnych miejscach, ale aby złowić dużo i najlepiej duże, trzeba mieć zarówno sprzęt, jak i niezbędne przynęty, a przede wszystkim sprawdzone informacje z wiarygodnych źródeł.

Поделиться ссылкой: