Somber vissen met een dobberhengel in de lente, zomer en herfst

Het is moeilijk om een ​​visser te vinden die nog geen
zwerm gieren heeft gezien die in de schaduw van boomtakken drijven en fonkelen met hun zilverachtige schubben. Ondanks het brede leefgebied beschouwen veel vissers het sombere vissen als een stomme bezigheid, maar tevergeefs! De methoden om somber te vangen op een dobber zullen de aandacht trekken van zelfs de meest kieskeurige vissers met hun activiteit en snelheid van vissen.
Grote shema somber [/ bijschrift]

Een korte kennismaking met Sebel – beschrijving van de soort

Lijm ( sebel ,
sebil, chebak, shakleya), als een object van vissen, is vooral interessant voor amateurs, omdat de kleine omvang van de vis niet van waarde is voor ervaren vissers. Bale wordt zowel als voer als aas voor grotere roofvissen gebruikt. Uiterlijk is somber een slanke, kleine en behendige vis. De schubben zijn groot van formaat, maar dun. Zilveren schubben brokkelen zelfs af bij aanraking. Er is een mening dat de naam somber afkomstig is van het woord “lijm” of “geplakt”. Als je de vis in je handen neemt, blijft de weegschaal letterlijk op je handen zitten. Over het algemeen is de kleur van de vis kenmerkend – grijs met een tint tot groen. Op de rug zijn de schubben donkerder dan op de buik. De baal heeft een langwerpig lichaam met samengedrukte zijkanten, grote ogen en donkergrijze vinnen. In lengte is een volwassene niet groter dan 20 cm, de gemiddelde grootte is 15 cm.Tegelijkertijd schommelt het gewicht van de vis rond de 50 gram. Bij een klein formaat is de levensduur 5-6 jaar. De basis van het dieet bestaat uit vliegen en beestjes die vanaf boomtakken in het water zijn gevallen. Het dieet bevat ook:

• muggen;
• eendagsvlieg;
• kuit van kleine vissen;
• libellenlarven;
• voorn bak;
• fytoplankton.

De
kloppers in een rij [/ caption] De roofdieren zijn vooral gevaarlijk voor de baby: snoek, baars, snoekbaars en bersh. De druk van roofdieren heeft vooral invloed op de overlevingskans van de jongen. Individuen leven in koppels en zijn te vinden in de meeste stuwmeren en rivieren van Rusland.

Lifestyle waar het het hele jaar door leeft volgens seizoenen

Veel vissers verzuimen om somber te vangen vanwege het kleine formaat. Er is echter ook de tegenovergestelde mening. Dus bijvoorbeeld aan het einde van de lente bogen vissers uit Wit-Rusland op 5-8 kilogram sombere vangst, wat niet de limiet is. Bovendien is het gewicht van één vis niet groter dan 100 gram. Vissers krijgen niet minder opwinding vanwege het feit dat de vissen in koppels bewegen en daarom het knabbelen lang duurt, gewoon tijd hebben om het eruit te trekken. [bijschrift id = “attachment_4880” align = “aligncenter” width = “900”]
Je kunt veel Sebel vangen, hij loopt in kuddes [/ bijschrift] De Sebel leeft in schoon water met een hoog zuurstofgehalte. Bleak houdt van rustig, helder water, daarom zijn sterke stromingen, ondiepe wateren en watergebieden met overvloedig begroeid water niet de meest favoriete habitats van somber. In de winter zinken de vissen tot een diepte van ongeveer 3-4 meter, dus het zuurstofgehalte moet voldoende zijn. In ondiepe wateren zal het water bevriezen. Als de oever of de bodem zwaar begroeid is, verbruiken de planten waardevolle zuurstof, wat ook niet is zoals de jacklea. Bleak komt voor in het hele Europese deel van de Russische Federatie en het GOS, maar wordt ook vaak aangetroffen in Aziatische wateren. Het grootste aantal individuen wordt waargenomen in de Oostzee, de rivieren van de Zwarte Zee, in de Oeral, Kama, Irtysh, enz. Zwermen guur drijven constant in de bovenste lagen van het water. Zonlicht zorgt ervoor dat de zwermen wegtrekken van de kust.Vissen houden van schaduw en kunnen cirkelen in de schaduw van bomen en struiken. Sebil is geen voorstander van langdurige migraties en leidt een zittend leven. Het leefgebied verandert alleen tijdens het paaiseizoen (eind juni). Met het begin van het koude herfstweer verlaten de vissen de bovenste lagen van het water en dalen af ​​naar de bodem, waar ze tot het einde van de winter blijven.

Dobbervissen in het voorjaar

Open het hellingvisseizoen in het vroege voorjaar. Weersomstandigheden zijn essentieel voor succes. De vangst van somber in het aantal van een paar dozijn individuen is mogelijk bij zonnig en kalm weer. Omdat het water in de lente transparant is, moet de uitrusting worden gekozen op basis van hun subtiliteit. Slordige en massieve uitrusting zal niet onopgemerkt blijven. In het voorjaar wordt er gebruik gemaakt van een lichtgewicht
dobberhengel met een lengte van 5 meter. De dobber “feather” is uitgerust met twee gewichten, waarvan er één aan het uiteinde van de dobber is bevestigd en de andere op een afstand van tien centimeter van de haak. Alleen de bovenkant van de vlotter moet zichtbaar zijn op het wateroppervlak. De lijn is geselecteerd met een dikte van niet meer dan 0,12 mm. Gebruik die niet te dun, omdat ze heel gemakkelijk te scheuren zijn. De haak is genummerd 14-16.
Bloedwormis het beste aas.
De dunste en meest gevoelige drijvers worden gebruikt [/ caption] Apparatuur voor het vangen van somber op een dobberhengel: https://youtu.be/2npJEXZ7Mg8

Somber vangen in de zomer met een dobberhengel

In de zomer bereikt de sombere visserij zijn hoogtepunt. De hitte is welkom bij het vissen op guur, bijten begint om 10 uur en gaat door totdat de hitte afneemt. Het is toegestaan ​​iets dikker materiaal te gebruiken dan in het voorjaar, omdat dit de vissen niet in verwarring brengt. Een klassieke dobberstraat is voldoende, maar het is aan te raden om een ​​uitrusting te kiezen die lichter van gewicht is, omdat de vis dan snel gehaakt moet worden. Er vindt grondvoer plaats, maar in een gematigd tempo kun je soms zand in het water gooien, wat ook zwermen lokt. Er worden niet meer dan 3 ballen aas gebruikt, terwijl het belangrijk is dat de stroming het niet wegvoert van de plek die de visser nodig heeft. Hiervoor wordt klei toegevoegd. In de zomer wordt het aas echter naar believen uitgevoerd, want als er somber in het reservoir is, zal de beet hoogstwaarschijnlijk actief zijn.

Wat somber doet in de zomer

Elk aas wordt gebruikt naar goeddunken van de visser, maar er kunnen problemen zijn met de grootte. De mond van de vis is klein, waarschijnlijker, als de visser geen tijd heeft om de vis te haken, zal hij eraf vallen. Daarom worden kleine wormen, kleine bloedwormen, maden gebruikt.

Herfst-winterseizoen

Buiten het seizoen voor vissers betekent het begin van veranderingen in de manier van leven van vissen en de manieren om deze te vangen. Als in de eerste helft van het herfstseizoen (september – oktober) het bijten van de sombere actief doorgaat, dan vereist de visserij met het begin van de tweede helft van oktober specifieke kennis en vaardigheden. Aangezien met het begin van de late herfst de vissen de diepte van verblijf veranderen en hun activiteit verminderen, komt de moeilijkheid om somber te vangen niet alleen neer op de selectie van aas, maar ook op het zoeken naar de vis zelf. Het heeft geen zin om bij koud weer sebel te vangen in ondiep water of open stroming. Bijten is mogelijk op diepe punten of op richels die door de stroming worden gewassen. In de regel niet dichter dan 10 meter van de kustlijn. Tackle voor het vangen van somber in de herfst-winterseizoenen:

• De hengel is minimaal 5 meter lang, met medium power en snelle actie. Reliëfringen met hoge voeten zijn vereist.
• Lijn met een doorsnede van 0,14 mm, een marge van 0,10 mm en een lengte van ongeveer 25 cm;
• Swivel, waarvan de taak is om het draaien van de vislijn uit te sluiten.
• Haak nummer 12 of 14.
• Een dobber die bij het bijten volledig in het water verdwijnt.

De gevoelige dobber zakt volledig weg tijdens de beet [/ caption] In de winter moet je beginnen met vissen door meerdere ballen aas in het water te gooien. Na 5 minuten begint het bergafwaarts vissen, gebaseerd op de berekening voor elke 2 meter diepte en 1 meter afdaling. Als er geen beet is, is het de moeite waard om de diepte te vergroten. Zo wordt na verloop van tijd de gewenste diepte gevonden, waarop gevist wordt. Als de gure niet reageert, is het de moeite waard om van visplek te veranderen. De vistechniek verschilt afhankelijk van het type reservoir. Op de rivieren wordt een klassieke bedrading gebruikt, op het meer – een schietlood. Tijdens het vissen worden de vissen constant gevoerd. Het aas is in dit geval klassiek – maden, stukjes deeg en bloedwormen. [bijschrift id = “attachment_4009”
align = “aligncenter” width = “850”]Selyavka, sebel of somber – die echter hetzelfde zijn [/ bijschrift]

Vistrucs om somber te vangen

Vissen op kleine wendbare vissen kan een waar genoegen zijn. In de meeste gevallen wordt een lichte en lange hengel gebruikt. Omdat de massa van de vis niet groter is dan 100 gram, worden dunne vislijnen gebruikt om hem te vangen. Bij het kiezen van een vislijn is het belangrijk om het oppervlak zorgvuldig te onderzoeken op schade. Het is belangrijk om de kleur van het monofilament te kiezen die past bij de kleur van het water in het reservoir. Aangezien dunne lijn de neiging heeft om uit te rekken, is het belangrijk om voor de veiligheid van de haak te zorgen. De knoop is verwerkt met lijm, waardoor er een langere staart van de vislijn overblijft. Brood met zand of schuim is geweldig als aas. Bleak is een van die vissoorten die actief naar oneetbaar aas pikken – schuim. Tegelijkertijd bijt hij beter in het voorjaar en de zomer. Je kunt met succes somber vangen op schuimballen:
Schuimballen om te vissen [/ bijschrift] Somber vangen in het voorjaar met een dobberhengel – video masterclass: https://youtu.be/N18ydul8L_M

Als levend aas

Bale wordt niet alleen gebruikt voor voedsel, maar ook als aas voor grotere vissen. De vis is gemonteerd op een goed geslepen haak. Sebel wordt gebruikt bij het vissen op snoekbaars, roofblei, snoek en andere roofdieren. In dit geval moet de vis levend aan de haak worden geplant. De baal is minder duurzaam dan bijvoorbeeld een kraag en daardoor ontstaan ​​er moeilijkheden met de bevestiging. De manier van hechten heeft invloed op het leven van de vissen. Er zijn 3 manieren om somber toe te voegen:

1. Door de kieuwen . De veiligste optie voor de veiligheid van levend aas, waarin het vrij zwemt en ademt. Het verlies van levend aas is praktisch onmogelijk. De haak gaat door de kieuwen in de mond.
2. Voor de lip . De punctie vindt plaats op de bovenlip. De vis voelt rustig aan, maar gaat af en toe kapot en de uitrusting moet worden bijgewerkt.
3. Achter de rug . De haak gaat door de bovenste vin zonder de ruggengraat te raken.

In alle gevallen moet u levend aas uitwerpen zonder plotselinge bewegingen, aangezien het vlees van de guur zeer delicaat is, bestaat het risico dat u het aas verliest. Ook wordt de haak periodiek omhoog gebracht om de conditie van het levend aas te controleren.

Interessante feiten

In verschillende delen van Rusland heeft een vis met een vergelijkbare beschrijving verschillende namen. L.P.Sabaneev, een beroemde wetenschapper-zoöloog, noemde in een van zijn boeken ongeveer 60 namen van deze soort (chebak, sebel, shakleya en anderen). Tegelijkertijd identificeert de wetenschap slechts 6 soorten somberheid. Vanwege de liefde voor de bovenste waterlagen wordt guur ook wel
verkhovka genoemd . Wat niet helemaal waar is, is dat er veel heel verschillende vissen zijn. Veel vissers geven er de voorkeur aan om guur te vangen op een dobber vanwege de sportieve interesse. Omdat de vis in een kudde leeft, zal het bijten dat is begonnen niet snel eindigen. Uklea is een geweldige manier om je overlap-vistechniek te oefenen.

Поделиться ссылкой: